ப்ரியா பாண்டு நாவல்ஸ்

அத்தியாயம்-5
girl you wanna play with a big playboy like me ah (playboy like me)
girl you wanna play with a big playboy like me ah (playboy like me)
ahh ahh ah ah, ahh ahh ah ah,ayy
big playboy playboy like me, playboy like me
ahh ah
playboy like me(playboy like me)
என்ற பாட்டு அந்த நைட் க்ளப்பையே அதிர வைத்துக்கொண்டிருக்க.. அதனை இன்னும் அலற வைத்துக்கொண்டிருந்தான் அவிரன். தனக்கு முன்னால் நின்றுக்கொண்டு அறைகுறை ஆடையுடன் உடலை பாதியாக காட்டியவாறே நிற்கும் அந்த அழகிய பெண்ணையே மயக்கம் விழிகளுடன் பார்த்துக் கொண்டிருக்க.. அவளோ அவனின் கம்பீரத்திலும் அவனின் உடற்கட்டிலும் மயங்கியவாறே அவனை தொட்டு தொட்டு உரசிக் கொண்டிருந்தாள்.
இதனை ஓரமாக நின்றவாறே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் கிஷன். அவனின் முகத்திலோ அப்படி ஒரு கடுப்பு.. “எத்தனை தடவை சொன்னாலும் இந்த அண்ணா கேட்கிறதே கிடையாது.. இந்த மாதிரி இடத்துக்கு நைட்டு வந்து ஆகலேன்னா தான் என்ன இருக்கு.. சும்மா தேவையில்லாம இங்க வந்து நின்னுகிட்டு இப்படி ஆடிக்கிட்டு.. பத்தாததுக்கு நைட்டு இவளுங்க கூடவே ஸ்டே பண்ணிக்கிட்டு.. இதெல்லாம் நல்லாவா இருக்கு.. ஒரு பெரிய பிஸ்னஸ் மேன் பண்ற வேலையா இது..” என்று கடுகடுவென பொறிந்து கொண்டே இருக்க
இதனை எதைப்பற்றியும் யோசிக்காமல் அந்த நேரத்தை இன்பமாக அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தான் ஆவிரன்.
“ஹேய் பேபி டுடே நைட் ஃப்ரீயா..” என்று அவள் குழைவான குரலில் கேட்டவாறே அவனின் சோல்டரையும், அவனது உரமேறிய நெஞ்சையும் வருடியவாறே கேட்க
அவனோ அவளுக்கு மேல் மயக்கும் புன்னகை புரிந்தவனாக “ஐ ம் ஆல்வேஸ் ஃப்ரீ தான் பேப்…” என்றான் மயக்கும் குரலில்.. என்னதான் மயக்கும் குரலில் பேசினாலும் அவனின் கம்பீர குரல் வெளியே வரத்தான் செய்தது.
“ஓ சூப்பர் பேபி.. அப்ப இன்னைக்கு நைட் நாம என்ஜாய் பண்ணலாம்..” என்று மகிழ்ச்சியில் குதுக்கலித்தவாறே அவள் அவனுடன் நெருக்கமாக நிற்க.. அவனுக்கும் அது வசதியாக போனது..
அவளது இடுப்பில் கையை கோர்த்து தன்னை நோக்கி இறுக்கிக் கொண்டவன்.. “வித் ப்ளஷர் பேபி..” என்றான்.
“வாவ் அப்ப நம்ம உடனே ரூமுக்கு போலாமா..” என்று அவள் ஆர்வத்துடன் கேட்க
“ஹேய் அதுக்குள்ள என்ன அவசரம் அதான் நாம விடிய விடிய என்ஜாய் பண்ண போறோமில்ல.. தென் வொய்..”என்றவன் அவளின் வெற்று தோளை தன் கைக்கொண்டு வருடியவாறே.. “அதுக்கு முன்னாடி இப்டி ஜாலியா டான்ஸ் ஆடிட்டு போலாம்..” என்று அவன் அவள் உடலை இசைக்கேற்ப வளைத்தவாறே ஆட..
அவளோ “ம்கூம்…”என்று சிணுங்கியவாறே.. “இப்போ நாம எதுக்கு பேபி ஆடனும்.. அவி டார்லிங் நாம ரூம்க்கு போய்ட்டு ஆடலாமா.. ம்ச் உன்னோட காலையில வர தான் ஜாலியா இருக்க முடிது பேபி.. அதுக்கு அப்புறம் உன்ன பிடிக்கவே முடில.. ம்ச் அப்புறம் வீக் என்ட் தான் நாம திரும்ப மீட் பண்றோம்.. நான் உன்ன ரொம்ப மிஸ் பண்றேன்.. நம்ம போயி என்ஜாய் பண்ணலாமா.. ப்ளீஸ் அவி…” என்று கொஞ்சலாக, சிணுங்கலாக அவள் பேச..
அவள் பேசியதெல்லாம் அவளின் அவி என்ற கொஞ்சலிலையே மறைந்து போனது.. முக இறுக்கத்துடன் “ஹேய் இடியட் ஹவ் மெனி டைம்ஸ் ஐ டோல்ட் யு.. என்னோட முழு நேம சொல்லி கூட கூப்பிடு.. ஆனா இந்த அவி, நவினு பெட் நேம் மட்டும் வைச்சி கூப்பிடாத.. ஐ டோன்ட் லைக் இட்..” என்று கடுமையான குரலில் கூற
“ஹேய் பேப்..”என்றவளோ அவனை இன்னும ஒட்டி நின்றவள்.. “வொய் பேப் இப்டி சொல்ற.. பட் உன்னோட அவின்ற பேர் தான் எனக்கு போதை ஏத்துது.. ம்ச் சச் ய ப்ளசன்ட் நேம் இஸ் யுவர்ஸ்..”என்று கொஞ்சலாக பேச
அதில் அவளை விட்டு விலகியவனோ.. “ம்ச் எனக்கு பிடிக்கலனா புடிக்கல.. டோன்ட் கால் மீ அவி..இந்த அவிரன யாரும் பெட் நேம் வச்சு கூப்பிடக்கூடாது.. ஐ டோன்ட் லைக்.. அது யாரா இருந்தாலும் சரி..” என்று கூற
“நான் கூடவே,,” என்று அப்போதும் அடங்காதவளாக அவன் பக்கம் நெருங்கியவாறே கேட்க
அதில் கோபத்தில் தன்னுடைய சிகையை கோதி கொண்டவனோ “லுக் உன் கூட நான் ஒன்னா பழகுறதுனால என்கிட்ட அட்வான்டேஜ் எடுத்துக்காத..நான் எந்த அளவுக்கு உன்கூட நைட் ஸ்பென்ட் பண்றேனோ அதுக்கு ஏத்த மாதிரியான வேல்யுபிளான பொருளை உனக்கு கொடுத்துட்டு தான் நான் உன்னை நெருங்குறேன்.. அது அந்த பெட் சேரிங்கும், அந்த கிப்டுக்கும் முடிஞ்சு போயிடுச்சு.. என்ன பர்ஷனலா நெருங்கனும்னு நெனைக்காத..” என்று அவன் கடுப்புடன் கத்தியவனின் குரல் அந்த பார்ட்டி ஷாலையே அதிர வைத்தது.
அங்கிருக்கும் பலருக்கும் அவனின் இந்த கத்தல் பழக்கம் தான் என்பது போல திரும்பி தன் வேலையை பார்க்க ஆரம்பிக்க.. புதியவர்களோ என்ன ஏது என்பது போல அவன் இருந்த திசையையே பார்த்தனர்.
அவளுக்கோ அவன் கத்தியது அவமானமாக போய்விவிட.. ஆனால் அவனை வாழ்க்கை முழுவதும் தன் காலடியிலேயே விழ வைக்க வேண்டும் என்று ஆசை இன்னும் அதிகமாகியது.. சொல்ல போனால் வெறி என்றே சொல்லலாம்..
“அட பேபி நம்ம பேசாம கல்யாணம் பண்ணிக்கலாமா..” என்று அவள் தன்னை அவன் நிராகரிக்கவே மாட்டான் என்ற தைரியத்தில் கூற
அதில் ஏதோ ஜோக்கைக் கேட்டு அது போல “ஹா ஹா ஹா ஹா” என்று சத்தமாக சிரித்தவனோ.. “மேரேஜா.. யாரு உன்னையா.. நானா..”என்று நக்கலாக கேட்டவன்.. “ஹாஹா குட் சோக் நவ்யா..”என்றான் அவன்..
அதில் இன்னும் சினம் கொண்டவளோ.. “ஏன் எனக்கு என்ன குறை..”என்று கேட்க
அதில் ஒற்றை புருவத்தை தன் ஒற்றை விரல் கொண்டு வருடியவன்.. “ம்ச் குறைய விடு.. நீ என்ன நெனச்சிட்டு இருக்க என்னைப்பத்தி.. ம்ச் ஒரு நாள் நைட் டின்னர் வெளியில சாப்பிடலாம் டின்னருக்காக ஒரு சமயக்காரனையே வீட்டில் கொண்டு வந்து வைக்கிற அளவுக்கு நான் பைத்தியக்காரன் கிடையாது.. என்ன பொறுத்த வரைக்கும் நீ ஒன் டே டிபன் அவ்வளவுதான்.. நீ இல்லனா எனக்கு வேற ஒருத்தி..” என்று கூற
அவனின் பேச்சில் அதிர்ந்து போனவளாக அவனை புரியாமல் பார்த்தவாறே “அப்போ நீ என்னை அப்படித்தான் நினைக்கிறியா..” என்றாள் ஷாக்காக
“ம்ச் இனி அப்படி கூட நினைக்க கூடாதுன்னு நினைக்கிறேன்..”என்று அசால்ட்டாக கூறியவன் வேகமாக தன்னுடைய பாக்கெட்டில் இருந்து செக் புக் ஒன்றை எடுத்து அதில் ஏதோ ஃபில் செய்து அவளின் முகத்தில் விட்டெறிந்தவன்..
“இதுவரைக்கும் எனக்கு கம்பெனி கொடுத்ததுக்கான கிஃப்ட்.. அவ்வளவு தான் உனக்கும் எனக்குமான கனேக்ஷன்.. இதுவே நீ என்னை பாக்குறது கடைசியா இருக்கனும்.. இனி என்ன காண்டாக்ட் பண்ணனும்னு நினைக்காத.. மீறி பண்ணுன..”என்று அதட்டலாக கர்ஜித்தவனோ.. அவளின் காதிற்கு அருகில் நெருங்கி “தொலைச்சு கட்டிடுவேன்..” என்று உருமியவன் நேராக கிஷன் இருந்த இடத்தை நோக்கி சென்று விட்டான்.
அந்த யுவதியும் போகுமா அவனையே அதிர்வாகவும், மிரட்சியாகவும் பார்த்தவளுக்கு “ம்ச்.. வாயை மூடிட்டு கம்முனு இருந்திருக்கலாம்.. மேரேஜ் அது இதுனு பேசி அவன கோவப்படுத்திட்டோம்.. ம்ச் இனி இவன் பக்கத்துல கூட நெருங்க முடியாது..”என்று புலம்பியவள்… “ம்கூம்…”என்று பெருமூச்சை வெளியிட்டவாறே..
“இவன மாதிரியான ஹேண்ட்ஸமே இனி நமக்கு கிடைக்கப் போறது கிடையாது.. இவன் கிட்ட மட்டும் தான் என்னோட வாழ்க்கையோட மொத்த சாடிஸ்பெக்ஷனும் அடங்கி இருந்துச்சு.. ஆனா இவன் என்னடானா என்னை வேணாம்னு தூக்கி போட்டுட்டு போயிட்டான்..” என்று கை காலை உதைத்தவள் அங்கிருந்து சென்று விட்டாள்.. வேறு ஆளை பிடிப்பதற்கு..
அவிரனும் நேராக கோபத்துடன் வந்து கிஷனின் அருகில் இருந்த சேரில் உட்கார்ந்து உட்கார.. கிஷன் அவனை திரும்பியும் பார்க்கவில்லை..
“ம்ச் பேரர்.. ஒரு ஸ்காட்ச்..” என்று கம்பீரக் குரலில் அலுத்தவாறே கூற
“ஓகே சார்..” என்று பணிவாக தலையாட்டியவாறு அவனுக்கு மிகவும் விருப்பமான ஸ்காட்சை ஊற்றிக் கொடுத்தான். அதை வாங்கிக் கப் என்று ஒரே கல்ப்பில் அடித்தவனுக்கு ஏனோ கடுப்பாக இருந்தது நன்றாகத்தான் அனைத்தும் போய்க்கொண்டிருந்தது அவள் கூறிய ஒற்றை வார்த்தையை அவனே. கடுப்பேற்றியிருந்தது.. அவன் எந்த ரிலேஷன்ஷிப்பிற்குள் நுழைவதற்கும் தயாராக இல்லை..
அப்படி நினைப்பவனுக்கு நிறைய சொந்தங்கள் இருப்பதாக நாம் நினைத்துக்கொண்டால் அதுதான் தவறு.. ஒரு குறிப்பிட்ட வயது வரை அவிரன் அனாதை ஆசிரமத்தில் தான் வளர்ந்தான். அவன் பிறந்ததில் இருந்து ஒரு பத்து வயது வரை அவன் ஆசிரமத்தில் தான் வளர்ந்து வந்தான்..
அவிரன் இரு உண்மையான காதலர்களின் காதலுக்கு பிறந்தவன் அல்ல.. காதல் என்று நினைத்துக் கொண்டு மோகத்தில் பழகியவர்களுக்கு சாபமாக கிடைத்தவன் தான் அவன். அவன் பிறந்து சிறிது நேரத்திலேயே உடல் முழுவதும் ரத்தத்துடன் அனாதை ஆசிரமத்தின் வாசலில் விடப்பட்டவன் தான் அவன்.
அதற்குப் பிறகு ஒரு பத்து வயது வரை அந்த அனாதை ஆசிரமத்தில் தான் அவன் வளர்ந்து வந்தான். அதன் பிறகு ஒரு. கோடீஸ்வர குடும்பம் வந்து அவனை தத்து எடுத்துக் கொண்டது.. அவர்களுக்கோ இவன் வேண்டாத பிள்ளையாகி தான் போனான். அவர்களுக்கு வேறு குழந்தை இல்லை அது வேறு விடயம்.. அதனால் தான் இவனை தத்தெடுத்துக்கொண்டார்கள்.. அவன் மீது பாசம் என்பது அவர்களுக்கு எப்போதும் வந்ததில்லை.
ஆனால் அவர்களுக்கு ஏதோ தங்களுடைய சொத்திற்கு ஒரு வாரிசை தேடுகிறார்கள் தவிர தங்கள் அன்பையும், பாசத்தையும் கொட்டி வளர்க்க ஒரு மகனை தேடவில்லை. அவனை அழைத்து சென்றதிலிருந்து அவனுக்கு செல்வ நிலையிலும், உடையும் ,உணவிலும் எந்த குறையும் அவர்கள் வைத்ததில்லை.. ஆனால் அவன் மிகவும் எதிர்பார்த்த அந்த அன்பு அது மட்டும் அவனுக்கு கிடைக்கவே இல்லை..
அவன் இஷ்டத்திற்கு செலவு செய்ய கட்டு கட்டாக பணம் கொடுத்தார்கள். அவனும் அவர்களிடம் அன்பை தேடுவதற்கு பதிலாக பணத்தை தேட ஆரம்பித்துவிட்டான்.
அவனின் 15 வயதில் மோட்டார் சைக்கிளும், 18 வயதில் காரும், 20 வயதில் கம்பெனியை அவன் கையில் ஒப்படைத்தும் அவனுக்கு அனைத்துமே வயதுக்கு மீறிய பொருளைத் தான் அவர்கள் இருவரும் கொடுத்தார்கள். அவனுக்கும் ஒரு வகையில் அவர்கள் இருவரும் மீது எந்த பாசமும் இல்லை.. தான் கேட்பதெல்லாம் கிடைக்கின்றது அதுவே தனக்கு போதும் என்று நிலையில் தான் அவனும் இருந்தான்.
அவனுக்கு மிகவும் பிடித்த அட்வெர்டைஸிங்கில் டிகிரியை ஃபாரினில் சென்று படித்தவன்.. மேலும் அதற்கு தேவையான மேலும் மாஸ்டர் டிகிரியை முடித்துக் கொண்டே இந்தியாவிற்கு வந்தான். இதற்கிடையில் அவனை தத்தெடுத்த இரு பெற்றோர்களும் அவர்களுக்கு வயதான பிறகு அவனிடம் பாசத்தை எதிர்பார்க்க அதற்கு பின் அது அவனிடம் கிடைக்குமா என்ன..
அவனுக்கு வேண்டிய வயதில் கிடைக்காத அன்பு அவர்களுக்கு வேண்டிய வயதில் கிடைக்காமல் போனது.
“என்னப்பா இது எப்ப பார்த்தாலும் வெளியிலேயே போயிட்டு இருக்க.. கொஞ்சம் எங்களோடோ இருந்து நேரம் செலவளிக்கலாம்ல..” என்று அவனின் பெற்றோர்கள் அவனிடம் கேட்க ஆரம்பிக்க..
அவனோ அவர்களை விசித்திரமாக பார்த்தவன்.. “ம்ச் என்ன நீங்க ரொம்ப டிஃபரண்டா பேசுறீங்க.. இதுவரைக்கும் இப்டி எல்லாம் நீங்க பேசுனதே கிடையாதே.. எனக்கு தேவைப்படுற பணம் கிடைக்குது தான் ஜாலியா வெளியில சுத்துறேன் நீங்களும் எப்போதும் அப்படித்தான் இருப்பீங்க.. இவர் பாட்டுக்கு பிசினஸ் பிஸினஸ்னு சுத்துவாறு.. நீங்க க்ளப் க்ளப்பா போவீங்க. இப்போ நான் எனக்கு இஷ்டப்படி செஞ்சிட்டு இருக்கேன்.. புதுசா வந்து அன்பு காட்டிடா நான் எப்படி என்னை சேஞ்ச் பண்ணிக்க முடியும்…”என்று தோள்களை குலுக்கியவாறெ கேட்க
அவனின் பேச்சி அவர்கள் இருவரையும் தலைக்குனிய செய்தது.. அவன் கூறுவதும் சரிதானே.. அவர்கள் அவனுக்கு தேவைப்படும்போது அன்பை தரவில்லை.. ஆனால் இப்போது அவர்கள் கேட்டால் அவன் என்ன தான் செய்வான்..
அவர்கள் இருவரும் செய்த தவறு அப்போதுதான் பெரிய தவறாகவே தெரிந்தது. “அப்போ எங்களுக்கு ஒன்னும் தெரியலப்பா ஆனா இப்பதான் எங்க ரெண்டு பேருக்கும் ரொம்ப லோன்லியா இருக்கு.. கொஞ்சம் எங்களோட டைம் ஸ்பென்ட் பண்ணேன்..” என்று இருவரும் வந்து கேட்க
அவனோ முடியவே முடியாது என்று தலையாட்டியவன்.. “ம்ச் எனக்கு வேற வேலை இருக்கு..” என்று அவர்களை ஒதுக்கி வைத்துவிட்டு தன்னுடைய வேலையை பார்க்க ஆரம்பித்து விட்டான். அவர்களோ அவனிடம் பேசி பேசி சோர்ந்து போனவர்கள் ஒரு கட்டத்தில் ஒருவருக்குப் பின் ஒருவராக இயற்கை எய்து விட்டனர்..
இருவரும் இறப்பதற்கு முன்பு கூட தங்களுடைய அனைத்து சொத்தையும் அவன் மீது எழுதி வைக்க.. அவனோ அவர்கள் சொத்தை இன்று வரை தீண்டவே இல்லை. அவர்கள அவனுக்கு கொடுத்த வீட்டினை மட்டும் தான் இப்போது அவன் உபயோகிக்கிறான்..

(பாக்காத..)

அத்தியாயம்-2
“என்னம்மோய்.. உன்னோட பிளாஷ்பேக்கு போயிட்டியோ..” என்று காமினி புன்னைகையுடன் கேட்க
அதில் வலியுடன் சிரித்தவர் “ஆமாண்டி பிளாஸ்பேக்கு தான் இங்க கொறச்ச பாரு.. நல்லா ஜோரா என் குடும்பத்தோட சந்தோஷமா இருந்தேன்றேன்.. வந்தான் கழிச்சட மாறி உன் அப்பன் எங்க இருந்து வந்தானோ நாதாரி.. காதலிக்கிற, கண்ணாலம் கட்றேன் அப்டின்னான்.. கட்டுனான் பாரு எனக்கு சமாதி.. தூத்தேறி கண்ணாலம் கட்டுனா தேவதை மாதிரி வச்சுப்பேன், உன்ன கையில வச்சி தாங்குவே, அப்படி இப்படின்னு கம்பி கட்ற கதை எல்லாம் கட்டுனான்.. பாவி பாவி நானும் இந்த கட்டையில போறவன நம்பி கைய புடிச்சிட்டு வந்தேன்.. ஆனா இப்ப என்னை எப்டி வச்சிருக்கான் பாரு..”அலுத்தவாறே சாம்பாரையும், அவனையும் தாளித்துக்கொட்டி கொண்டிருக்க..
உடனே காமினியோ.. “இப்போ இன்னானா சாம்பாருக்கு தாளிச்சு கொட்டிட்டு இருக்கேன்..” என்று குமுதா போல மாடுலேஷனில் பேச
அதில் பொய்யாக முறைத்த குமதாவோ “பேசுவடி பேசுவ இதுவும் பேசுவ இதுக்கு மேலையும் பேசுவ.. கசுமாலம் நல்லா ஊருக்கு நடுவுல இளவரசியா இருந்தவள.. இப்படி சேரில கொண்டு வந்து நிறுத்திட்டான்.. அப்படியே என் பின்னாக்க சுத்தும்போது இந்த சினிமாக்காரன் இருப்பானே.. ஹான் இந்தா மாதவன் அவன மாதிரியே டிரஸ் பண்ணிட்டு வந்து நிப்பா.. ஆனா இங்க வந்து பார்த்தா தான தெரியுது ஒரு கிழிஞ்ச வேஷ்டி, ஒரு கிழிஞ்ச ஜட்டிய வச்சிக்கிட்டு என்ன கவுத்துக்கின்னு இருந்துருக்கானு படுபாவி.. “என்று தன் வீணாபோன கணவரை கழுவி ஊற்ற.
அதில் குலுங்கி சிரித்த காமினியோ “ஆனாலும் அப்பா ரொம்பவே ஏமாத்தினு இருந்துருக்காம்மோய்..” என்று கூற.
“அட அந்த நாய உன் அப்பன்னு சொல்லாத.. அந்த நாய் பண்ணுற சோலிக்கு அதுக்கு அப்பன்ற பேரு வேற கேக்குது..”என்று குமுதா கத்த.
“சரி சரி சொல்லல சொல்லல.. ஆமா எங்க அந்த டாடிய ஒரு வாரமா இந்த பக்கமே மிஸ்ஸிங்கு..” என்று காமினி கேலியாக கேட்க
அதில் முறைத்த குமுதாவோ “நீ இப்ப என்னக்கிட்ட சரியா வெளுப்பு வாங்க போற பாத்துக்கினே இரு… அந்த வீணா போனவன, வெளங்காம போனவன பத்தி பேசிக்கினு இருக்காம ஒழுங்கா ஸ்கூலுக்கு கிளம்பி ஓடு..”என்று இட்லி பானையை திறக்க.. அதுவோ புஸ்ஸ்ஸ் என்ற புகையுடன் திறந்துக்கொண்டது.. அதனை எடுத்து வெளியில் வைத்த குமுதாவோ அதன் மீது தண்ணீரை தெளித்து வைத்தவர் தன் மகளுக்கு அதில் நான்கு இட்லியை எடுத்து வைத்துக்கொடுத்தார்.
“சரிம்மோய் சரிம்மோய் வொய் ஆங்கிரி..” என்றவளோ தன் அன்னை கொடுத்த நான்கு இட்லியையும் வேகமாக விழுங்க..
“அட மெதுவா திண்ணுதான் தொலையேன்.. விக்கிக்க போது..”என்றவர் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தன் கடைக்கு வரும் வாடிக்கையாளர்களுக்கு தட்டில் இட்லியையும், சாம்பாரையும் வைத்துக்கொடுத்தார். குமுதாவின் கை பக்குவத்திற்கென்றே அங்கு பல வாடிக்கையாளர்கள் இருக்கின்றனர். அதுவும் நான்கு இட்லி பதினைந்து ரூபாய்க்கு கிடைத்தால் சாப்பிடாமலா போவார்கள்.
“அக்கோய் கொஞ்சுண்டு சாம்பாரு ஊத்தேன்..”என்று ஒருவன் கேட்க
“ஆமாடோய் நீ சாப்டுறது மூணு இட்டிலி.. அதுக்கு ஒரு குண்டான் சாம்பாரு கேட்குது.. த்தூ தேறி அடுத்த இட்டிலி வாங்க கஞ்சத்தனம் பட்டுக்கினு சாம்பாரா மொக்குவானுவோ.. கேப்மாறி..”என்று அவர்களை குமுதா கழுவி ஊற்ற..
அவர்களும் குமுதாவின் வாய்க்கு பயந்துக்கொண்டு வாயை மூடி சாப்பிட்டுவிட்டு ஓடிவிடுவார்கள். இல்லை என்றால் இரண்டு வயதுக்கு வந்த பெண் பிள்ளைகளை வைத்துக்கொண்டு அந்த குப்பத்தில் அவரால் வாழ்க்கையை ஓட்டிவிட முடியுமா என்ன..
அழகு பதுமையாக இருந்த குமுதாவை அவள் வீட்டில் இருந்து ஓடிவர வைத்து கல்யாணம் கட்டி இந்த பேட்டைக்கு அழைத்து வந்தான் வெங்கடேஷன். முதலில் குமுதாவின் பெற்றோர்கள் அவளை தங்களுடன் வருமாறு கேட்க.. ஆனால் அவளோ காதல் கண்ணை மறைக்க.. “நான் இவரோட தான் இருப்பேன்.. என்ன யாரும் கூப்டாதீங்க.. நான் வரமாட்டே..”என்று அடித்து கூற.. அவளின் பெற்றோர்களோ கலங்கி போனார்கள்.
ஆனால் அவளின் அண்ணன்மார்களோ அவளை அடிக்கவே பாய்ந்தார்கள்.. அப்போது வெங்கடேஷன் பாயும் புலியாக அவதாரம் எடுத்தவன்.. “இன்னா இன்னா நெனைச்சிட்டு அவ மேலுக்கா கை வச்சிக்கின்னு இருக்கீங்க.. இப்போ அவ உங்க வூட்டு பொண்ணு இல்ல.. என் பொண்டாட்டி அவ.. அவ மேல கீல கை வச்சின்னு வந்தீங்க அவ்ளோ தான் நெஞ்சில இருக்குற எலும்ப என்னோட தோஸ்த்துங்க எண்ணிடுவானுங்க..”என்று நாலு உருப்புடாத நண்பர்களை அழைத்து வந்து நாடகம் போட..
அதில் சினம் கொண்ட குமுதாவின் அண்ணன்களோ.. “அட அவ தான் சொல்றால்லம்மா அவன் தான் வேணும்னு அப்புறம் எதுக்கு அவளுக்காக அழுதுட்டு, கெஞ்சிட்டு இருக்கனும்..அவ வாழ்க்க நாசமா தான் போவும்.. வாங்க நாம நடைய கட்டுவோம்.. இங்க இருந்தா அப்புறம் நமக்கு இருக்குற கொஞ்ச நஞ்ச மரியாதையும் பறந்துடும்..”என்று கூற
பெற்றவர்களால் தான் அதனை ஏற்க முடியவில்லை. “கண்ணு சுத்திமுத்தி பாருடா நீ எப்டி வளந்தவ இந்த குப்பத்துல உன்னால குடும்பம் நடத்த முடியுமா..”என்று அவள் தந்தை கதற
குமுதாவோ காதலில் மிதந்தவளுக்கு அந்த இடமெல்லாம் ஒரு பொருட்டாக தெரியவில்லை. “இவரோட நான் எங்க இருந்தாலும் நல்லா தான் இருப்பன்.. மொதல நீங்க இங்க இருந்து கெளம்புங்க..”என்றாள் தெனாவட்டாக குமுதா
“ம்ம் அப்புறம் அதான் அவளே சொல்லிட்டால்ல.. காதல் அவ கண்ண மறைக்கிது.. நல்லது தான் இங்கையே கெட்டு சீரழிஞ்சி போட்டும்..”என்று அவள் அண்ணங்கள் இருவரும் அவர்கள் தாய் தந்தையை இழுத்துக்கொண்டு போக.. குமுதாவிற்கோ அதன் பின் தான் பயம் வந்து ஒட்டிக்கொண்டது. அவள் முகம் கலங்க நிற்பதை பார்த்த வெங்கடேஷனோ..
“அட இன்னா குமு அவங்கதான் ஏன்னமோ பொலம்பிட்டு போறாங்கனா நீயும் மொறச்சிட்டு நிக்கிற.. ம்ச் இன்னிக்கிதான் நாம கண்ணாலம் பண்ணிருக்கோம்.. நமக்கு இன்னிக்கி மொத நைட்டு தான..”என குழைந்த குரலில் கேட்க
அதில் குமுதாவிற்கு பகீர் என்று இருந்தது.. சுட சுட இட்லி போல சுட சுட திருமணம் ஆகி வந்ததும் அடுத்தக்கட்டத்தை பற்றி பேசுகிறானே.. “ஆமா உங்க அம்மா, அப்பா எங்க.. தம்பி வேற இருக்கான்னு சொன்னீங்களே..”என்று அவள் கேட்க அதில் வெங்கடேஷன் தான் திருத்திருவென விழிக்க வேண்டியதாகியது.
அவனுக்கு தான் சொல்லிக்கொள்ள என்று யாருமே இல்லையே.. சிறுவயதில் குப்பை தொட்டியில் கிடந்தவன் ஆயிற்றே அவன். அவனாக நடந்தான், அவனாக சாப்பிட்டான் அவனாக வேலைக்கு சென்று வயிற்றை கழுவிக்கொண்டான். அப்படி இருக்க எங்கே இருந்து அம்மா,அப்பா,தங்கை வருவார்கள். ஏதோ அவளை காதலில் வீழ்த்துவதற்காக அம்மா இருக்காங்க.. அப்பா இருக்காங்க பத்தாததுக்கு தம்பி இருக்கான் என்று இழு இழுவென இழுத்து வைக்க.. இப்போது அதுவோ அவனை விழிக்க வைத்தது.
“இன்னாது இந்த கசுமாளத்துக்கு அம்மா, அப்பா, தம்பியா.. அட பேம்மா நீ வேற.. குப்பத்தொட்டில கிடந்தவனுக்கு இந்த ஒறவுலா வானத்துல இருந்தா குதிப்பாங்க.. அவனே ஒன்னும் இல்லாத சோம்பேறி.. இப்போ நீயும் அவன நம்பி வந்துட்ட..”என்று பக்கத்து வீட்டு பெண்மணி அவனின் லட்சணத்தை எடுத்து கூற.. குமுதாவோ அப்படியே அதிர்ந்து சிலையாக நின்றுவிட்டாள்.
குமுதா அதிர்வுடன் வெங்கடேஷை பார்க்க.. அவனோ திருட்டு முழி முழித்தவாறே நின்றான்.. “அவங்க என்ன சொல்றாங்கங்க..”என்று அவள் அழுகையுடன் கேட்க
“அட ஆமா எனக்கினு இந்த ஒலகத்துல உன்ன விட்ட யாரு இருக்கா குமு.. நீ என்னாண்ட வந்தன்னாலே என் அம்மோய், அப்போய் அல்லாரும் வந்துதுக்கு சமம் தான.. அத தான் அப்டி சொன்னே..”என்று திருத்திருத்த விழிகளுடன் கூற
குமுதாவிற்கு பயம் அல்லுவிட்டது. அவன் திருட்டு விழிகளையே அவன் திருட்டுத்தனம் தெரிந்து போனதே.. “அப்போ என்ன ஏமாத்திருக்கீங்க..”என்று அவள் கத்த
“ந்தா.. சும்மாக்காட்டியும் கத்தாத.. ம்ச் உன்ன பாத்த டைமே உன் மேல காதல் வந்துனுச்சி எனக்கு.. ம்ச் அதுக்காண்டி தான் இம்மாந்துண்டு பொய் சொன்னே.. அத போயி தப்புன்னுட்டு கத்திக்கினு கிடக்க.. ம்ச் சரி உன்னாண்ட பேசி பேசி எனக்கு டயர்டா போச்சி.. நான் போயி ஒரு டீய குடிச்சிப்புட்டு அப்டியே மீனு கொண்டாறேன்.. இதான் நம்ம குடுச.. உள்ள எல்லா ஐட்டமும் அடிக்கி வச்சிருக்கேன் நானு.. போய் என்ன என்ன இருக்குனு பாரு..”என்று அவன் நழுவ பார்க்க..
“ஆமா ஆமா அப்டியே மெட்ராஸுல இருக்குற ஜவுளி கட, அப்புறம் பாத்துர கடை எல்லாம் உள்ள தான் கொட்டி வச்சிருக்கான் இந்த பீட போய் அத பாரு..”என்று அண்டை வீட்டுக்காரி பத்தி வைக்க.. அதில் கடுப்பானவனோ… “எக்கோவ்வ்வ் இப்போ உன் ஊத்த வாய மூட போறீயா இல்லையா.. சும்மாக்காட்டியும் இல்லாம அவள இன்னாத்துக்கு பயமுறுத்துற..”என்று அவன் எகுற
குமுதாவோ பயத்துடனே வீட்டினுள் நுழைய அதிர்ந்துவிட்டாள். பேருக்காக நாலு சுவர் மத்தப்படி வீட்டில் ஒன்றும் இல்லை. மேல் கூரை கூட கிழிந்து போய் தொங்கியது.. அதனையே குமுதா பயத்துடன் பார்க்க.. அவள் பார்வை சென்ற திசையில் பார்த்த வெங்கடேஷனோ.. “அட அத இன்னாத்துக்கு பாக்குற.. ம்ச் அடுத்த மாசம் கூலி தருவாங்க மொதலாளி. அத வச்சி இதலாம் மாத்திக்கலாம்.. நீ ஒன்னும் வொரி பண்ணாத..”என்று குமுதாவின் தோளில் கை வைக்க.. குமுதாவிற்கோ அவனின் தொடுகை பற்றிக்கொண்டு வந்தது.
எவ்வளவு பெரிய பொய் கூறி இங்கு அழைத்து வந்திருக்கின்றான் என்று நினைக்க நினைக்க வயிரு எரிந்தது. ஆனால் தான் தேர்ந்தெடுத்த வாழ்க்கை தானே அதனால் வாயை மூடிக்கொண்டவளுக்கு எதிர்க்காலத்தை நினைத்தால் அழுகை பீறிட்டது. ஆனால் உயிர் இல்லாத ஜடமாய் மாறினால் தான் அங்கு வாழ முடியும் என்பதை குமுதா அன்றே உணர்ந்துக்கொண்டாள்.
வெங்கடேஷனுக்கு புது மனைவி சம்மதித்தாலும் சரி, சம்மதிக்காவிட்டாலும் சரி வாழ்க்கை ஜகஜோராக சென்றது. ஆனால் குமுதா கல்லூரியை கூட ஒழுங்காக தாண்டாதவள் வீட்டின் வாசலில் இட்லி கடை போட்டு தான் வாழ்க்கையை ஆரம்பித்தாள்.
அவளுக்கு பிடிக்காத கணவன் எல்லாம் இல்லை அவன்.. ஆனால் அவனின் செயல்களே பிடிக்காது அதும் ஆரம்பக்கட்டத்தில் அதன் பின் அவன் செயல்களை கண்டவள் வெறுப்பின் உச்சத்திற்கே சென்றுவிட்டார். இப்போது அவர் வாழ்வதற்கு காரணம் அவரின் இரு மகள்களே ஆகும்.
“யக்கா கொஞ்சம் வியாபாரத்த பாக்குறது.. அத உட்டுப்புட்டு அடிக்கடி கனாக்கு போய்டுற.. என்ன சங்கதி..”என்றவாறே வந்தான் ராகவன்.
அவனை பார்த்ததும் அவ்வளவு நேரம் இருந்த கடுப்பு மறைய.. மெல்ல புன்னகைத்தவறோ.. “வா தம்பி இன்னா காலையிலையே இந்த பக்கம்..”என கேட்க
“அட நான் கேட்டுக்கின்ன கேள்விக்கு ஒன்னியும் பதில் வரலையே…”என்று அவன் புன்னகைத்தவாறே கேட்க..
“அட என்னத்தப்பா பெருசா கனா கண்டுக்க போறேன் நானு.. எல்லாம் அந்த நசாமா போனவன பத்திதான் யோசிக்கின்னு இருக்க.. ம்ச் இந்த பெரிய கழுத வேற நான் சொல்ற ஒன்னிக்கும் அடங்க மாட்டுது.. என்னாத்த சொல்லி என்னாத்த ஆவ போது.. அதான் சும்மா புலம்பினு இருக்கேன்..”என்றவாறே ராகவனுக்கு நான்கு இட்லியை வைத்துக்கொடுத்தார் தட்டில்.
அதனை சிரிப்புடன் வாங்கிய ராகவனின் முகமோ பெருசு என்ற அவரது வார்த்தையில் பளீச் என்று ஆனது. அதனை குமுதாவும் தான் கண்டுக்கொண்டார். ராகவன் மிகவும் நல்லவன், அமைதியானவன், இதுவரை அவனிடமிருந்து எந்த கெட்ட பழக்கத்தையும் குமுதா பார்த்ததில்லை. குமுதா வீட்டின் தெருவிற்கு பக்கத்து தெரு தான் அவன்.
அம்மா அப்பா என்று யாரும் இல்லை. ஒற்றை தங்கை மட்டுமே. ஜனனி அவள் பேர் குமுதா பெருசு பெருசு என்று அழைப்பவளின் பெரிய மகளின் தோழிதான் ஜனனி. சினிமாவில் ஸ்டென்ட் மாஸ்டராக இருக்கின்றான். ஆனால் பார்க்க அப்படி இருக்கமாட்டான் ஹீரோவுக்கே டஃப் கொடுக்கும் அளவிற்கு நல்ல தோற்றம் கொண்டவன். குமுதாவே பல தடவை கேட்டிருக்கிறார்..
“ஏன்ப்பா இப்டி ஸ்டென்ட் மாஸ்டரா ஆனதுக்கு பதிலு ஹீரோவாகிட வேண்டியது தான.. பாக்கவும் ஹீரோ கணக்கா தான் இருக்க..”என்று சிரிப்புடன் கேட்பார்.
“அட அதுலாம் நமக்கு செட் ஆவும்னா நினைக்கிற.. ம்ச் எனக்கு இதாங்க்கா பிடிச்சினு இருக்கு.. அதுனால அத அப்டிகா விடு..”என்பான். அவனின் அமைதியை பார்த்தே குமுதாவிற்கு மனதில் ஒரு திட்டம் உதயமாகியது.
இப்போது ராகவன் அவரின் பெரிய பெண்ணை நினைத்து பார்த்தவாறே இட்லியை சாப்பிட்டுக்கொண்டிருக்க.. “ஏன்ப்பா ராகவா என்னமோ சொன்னியே வீட்ட மாத்த போறேனுட்டு எதோ சென்னைக்கு நடுவால ஜனனிய கூட்டிக்கினி போ போறேன்ன..”என்று அவரின் விடயத்திற்கு சரியாக வந்தார்.
ராகவனும் அவரை கண்டு சிரித்தவாறே.. “ஆமா குமுதாக்கா இங்கனயே இருந்தா ஜனனிக்கு செட் ஆவும்னி எனக்கு தோணல.. அதான் வீட்ட மாத்திக்கினு போய்டலாம்னு இருக்கேன்..”என்றவன் இட்லியை விழுங்க ஆரம்பித்தான்.
“அதுதான் சரின்றேன்.. இந்த சேரில குந்திக்கினு என்னத்த பண்ண முடிது.. நானும் வேகமா இந்த பெரியகுட்டிய எவனையாவது நல்லவனா பாத்து தள்ளிவுட்டுன்னு இங்க இருந்து போலம்னு தான் நெனைக்கிறது..”என்றவர் ராகவனின் முகத்தையே பார்க்க..
அவனின் முகமோ மேலும் பளீச் என்று ஆனது. ஆனால் அவன் தங்கை ஜனனியின் வாழ்க்கைக்கு ஒரு வழி செய்துவிட்டுப் தான் தன்னுடைய வாழ்க்கையை அமைத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று யோசித்தவன்.. “அதெல்லாம் நல்லபடியா அல்லாம் நடக்கும்க்கா.. நீ ஒன்னிக்கும் ஃபீல் பண்னிக்கின்னு இருக்காத..”என்றவனின் கண்கள் குமுதாவின் வீட்டினுள்ளே ஆர்வமாக படிய.. அதனை கண்ட குமுதாவோ மெல்ல சிரித்துக்கொண்டார்.
“பெருசு தான் இன்னியும் அந்த நாசமா போனவங்களோட ஜிம்முல இருந்து வரல ராகவா..”என்று எடுத்துக்கொடுக்க.. அதில் நாக்கை கடித்து சிரித்தவனோ..
“ஆஆன் சரிக்கா அப்பாலிக்கா பாக்கலாம்.. எனக்கு இன்னிக்கி ஷூட் போனும்..”என்றவன் கையை கழுவிக்கொண்டு கிளம்பிவிட்டான்.
குமுதாவோ போகிறவனையே பார்த்தவர்.. “நல்ல பய பெருசுக்கு ஏத்தவனா இருப்பான்..”என்றவர்..
“யக்கா..”என்ற வாடிக்கையாளர்களின் குரலுக்கு வேலை பார்க்க ஆரம்பித்தார்.

(பாக்காத..)

அத்தியாயம்-41
எபிலாக்
“ராக்ஷி அதிதி போன் பண்ணுனாலா. எப்போ வராலாம்…”என்றான் விஷால்
“இன்னிக்கி ஈவ்னிங் அவளுக்கு ப்ளைட் விஷு. நீ வரல அவள அழைக்க……”என்றாள் ராக்ஷி
“என்னடா இது கேள்வி நா அழைக்க வராம என் மச்சினிச்ச வேற யாரு அழைக்க வருவா..”என்றான் விஷால்..
அதில் ராக்ஷி வெட்கப்பட்டு சிரிக்க… எப்போதும் போல அதில் விழுந்துவிட்டான் விஷால்.
ஆம் அடுத்த மாதம் விஷாலுக்கும், ராக்ஷிக்கும் திருமணம்.. அதற்காக தான் பாரினில் படிக்க போய் இருக்க அதிதியை அழைக்க இருவரும் ஏர்ப்போர்ட் செல்கின்றனர்..
அதிதி விஷாலின் கவனம் முழுதும் தன் தங்கையின் மீது இருப்பதை பார்த்தவள்.. விஷாலிடம் தன் வாழ்த்தை சொல்லிவிட்டு வெளிநாட்டில் படிக்க சென்றுவிட்டாள்
அங்கு பெரிய தொழிலதிபனாக இருக்கும் வினய் கண்ணில் அதிதி சிக்க…. உடனே அதிதியிடம் ப்ரோபோஸ் செய்ய.,. தன் தாத்தா சம்மதம் தான் முக்கியம் என்று கூறிவிட்டாள். உடனே வினய் தன் தாய் தகப்பனுடன் இங்கு வந்தவன் தாத்தாவிடம் பேசி அதிதி படிப்பு முடிந்ததும் கல்யாணம் என்று பேசி முடித்துவிட்டே சென்றான்
விஷாலி தன் அம்மா செய்த செயலை தெரிந்துக்கொண்டவள் இனி காலம் முழுதும் என்னுடன் பேசாதே. இனி எனக்கு தன் அக்கா போதும்.. என்று வீட்டை விட்டு கிளம்ப இருந்தவளை. ஆஸ்வதி தான் சமாளித்து.. ஆதியின் மீதான தன் காதலை அவளுக்கு சொன்னவள்..
“சித்தி மட்டும் அப்டி பன்லனா.. இப்போ ஆதி எனக்கு கிடைச்சே இருந்துருக்க மாட்டாரு. விசா.. சோ அவங்க எனக்கு நல்லதுதான் செஞ்சிருக்காங்க…..”என்று அவரை ஒரு மாதிரி பார்த்தவாறே சொன்னவள் தன் தங்கையை தன் வீட்டிற்கு அழைத்து வந்தாள்..
விஷாலி அனைவருடனும் நன்றாக பழக…. ஆதியை மாம்ஸ் என்றே அழைத்து தன் பாச மழையை பொழிந்தாள்.. ஆதிக்கும் விஷாலியின் குறும்பு தனம் பிடித்துவிட அவளை ஓட்டி தள்ளினான்…
ஆஸ்வதி காலையிலே எழுந்து தன் அருகில் தன்னை அணைத்தவாறே படுத்திருந்த ஆதிக்கு ஒரு நெற்றி முத்தத்தை கொடுத்தவள் குனிந்து தன் வயிற்றை பார்க்க….. வயிறு அழகாக மேடிட்டு இருந்தது. ஆம் ஆதியின் காதலுக்கு பரிசாக அவலின் வயிற்றில் அழகாக வளர்ந்தனர் அவர்களின் குட்டி வாரிசுகள். ஆம் அவர்களுக்கு ட்வின்ஸ்..இப்போது 7ஆம் மாதம்
ஆம் ஆதியும் ஆஸ்வதியும் ஹனிமூன் போய் வந்து ஒன்று தான் 1மாதம் ஆகி இருந்தது.. ஆதி தன் ஆபிஸ் வேலையை உட்கார்ந்து ஹாலில் பார்த்துக்கொண்டு இருக்க….. ஆஸ்வதி அனியுடன் சேர்ந்து சமையலுக்கு தேவையான உதவியை வினிஜாவிற்கு செய்துக்கொண்டு இருந்தார்கள்.
அப்போது. “அனி ப்ரிஜ்ல ஆப்பிள் இருக்கு நா எடுத்துட்டு வரேன்…”என்றவள் அமையல் அறைக்கு சென்றவள் பிரிஜில் இருந்து ஆப்பிளை எடுத்து நிமிர்ந்தவள் சடார் என்று மயங்கி சரிய…. அதனை பார்த்த வினிஜா…”அய்யோ.. ஆஸ்வதிமா.”என்று கத்த…. ஆதி, அனி, விதுன் அனைவரும் ஓடினர்.
அவள் மயங்கி கிடப்பதை பார்த்த விதுன் அவளை செக் செய்து பார்க்க….. அவன் முகம் புன்னகையில் விரிந்தது..
“டேய் மச்சான் என்னை இவ்ளோ சீக்கரம் மாமா ஆக்குவனு நா நினக்கவே இல்லடா.”என்று ஆதியை கட்டிக்க்கொள்ள…. அதுவரை ஆஸ்வதி மயங்கியது ஆதியை கதிகலங்க வைக்க…. இதனை கேட்டதும் ஆதிக்கு அவ்வளவு சந்தோஷம் தாங்க முடியவில்லை..
தன் தாய் தந்தையே தன்னிடம் திரும்பி வர போகிறார்கள் என்று அவனுக்கு சந்தோசம் தாங்க முடியவில்லை அதில் இருந்து ஆஸ்வதியை கையில் தாங்கினான். ஆதி. ரூபாவதி முன்பை விட இன்னும் தன்னுள்ளே ஒடுங்கி போக…. அதை கண்ட ஆஸ்வதி..”எனக்கு அம்மா இல்ல… இந்த மாறி நேரத்துல என் அம்மா எப்டி என்னை பார்த்துப்பாங்களோ அப்டி என்ன பாத்துப்பீங்களாமா..”என்று அவரிடம் கேட்க….அவரின் மனம் ஆஸ்வதியை நினைத்து தன்னை சரி செய்துக்கொன்டு அவளை பார்த்துக்கொள்வது அவரது கையில் சென்றது..
ஆஸ்வதி தன்னவனையும் தன் வயிற்றையும் ஆசையாக பார்த்தவள். மெதுவாக குளிக்க சென்றுவிட்டாள்.
பின் குளித்து முடித்தவள் கீழே செல்ல….. வீடே பயங்கர அமைதியில் இருந்தது இதனை பார்த்த ஆஸ்வதி வீட்டின் முழுதும் தேடியவள் சமையல் அறையில் வினிஜா இருக்கிறாறா என்று காண….. அவரும் அங்கு இல்லை
தாத்தா அறை, அனிஷா அறை,விஷால், அதிதி என்று யாருமே வீட்டில் இருப்பதற்கான அறிகுறியே இல்லாமல் இருக்க பயந்தவள். அனிக்கு போன் செய்ய….. போனை எடுத்த விதுன்
“சொல்லுமா ஆஸ்வதி..”என்றான் ஆம். விதுன் அனிஷா காதலை விதுனே தாத்தாவிடம் கூற….. அவர் அதில் பெரும் சந்தோஷப்பட்டார் ஆனால் ஆதி தான் அனி படித்ததும் தான் திருமணம் என்று கட்டாயமாக கூறிவிட அதில் கொஞ்ச நாள் அவனை முறைத்துக்கொண்டே சுற்றிய விதுன் பின் அவள் படிக்கட்டும் என்று கூறிவிட்டான்.
ஆனால் அதனால் அவளை பார்க்காமல் எல்லாம் என்னால் இருக்க முடியாது என்றவன் அனி ப்ராக்டிஸ் செய்யும் ஹாஸ்பிட்டலிலே வந்து ஜாய்ன் செய்துவிட்டான்.அதனால் எந்நேரமும் இருவரும் ஒன்றாக தான் இருப்பார்கள்
இப்படியாக மாட்கள் ஓட…
“அண்ணா எங்கண்ணா யாருமே காணும். வீட்ல….”என்றாள் ஆஸ்வதி
“அத ஏன்மா எங்கிட்ட கேட்குற…. உன் வீட்டுக்காரன் இருக்கானே அவன் கிட்ட கேளு.”என்றான்
அதில் ஆஸ்வதி குழம்பியவாறே…”அவர்கிட்டையா..”என்றாள்
“ஆமா அவந்தான் எங்க எல்லாரையும் வீட்ட விட்டு துரத்தி இன்னிக்கி யாரும் வீட்டுகு வரக்கூடாதுனு சொல்லிட்டான்..”என்றான் கடுப்பாக…
அதில் ஆஸ்வதி அதிர்ந்து நிற்க… அவள் இடையில் எதோ சில்லென்ற உணர்வு வர… கீழே குனிந்து தன் இடையை பார்த்தவள் முகம் வெட்கத்தில் சிவந்து போய்விட்டது.
ஆம் அது ஆதி தான் அவள் வயிற்றை ஆசையாக வருடியவன். அவள் தோளில் தன் தாடையை அழுத்தியவாறே நின்றிருந்தான் ஆதி
“ஏய் உன்னதான் இன்னிக்கி முழுதும் எங்கள டிஸ்டர்ப் பண்ண கூடாதுனு சொன்னேன்ல டா.”என்று கத்தினான் ஆதி
“ஏய் நா ஒன்னும் டிஸ்டர்ப் பண்லடா உன் பொண்டாட்டி தான் அண்ணன் காணும்னு தேடுனா பாவம்..”என்றான் விதுன் கேலியாக
அதில் ஆதி தன்னவளை ஆசையாக பார்க்க…..”இன்னும் உனக்கு 1மணி நேரம் தான் டைம் நாம ஒரு இடத்துக்கு போனும் வா..”என்றவன் அவளை அழைத்து சென்று அவனே அழகான ஒரு பட்டுபுடவையை கட்டிவிட்டவன். அவளை மெதுவாக காரில் அழைத்து சென்றான்..
அவன் கார் சென்று நின்றது ஒரு மண்டபத்தின் வாயிலில். உள்ளே சுத்தி அலங்கரிக்கப்பட்ட சேரில் ஆஸ்வதியை ஆதி உட்கார வைக்க… அவளை சுற்றி அனி,விதுன்,அதிதி,ராக்ஷி,விஷாலி,விஷால் அனைவரும் குவிந்துக்கொண்டு அவளுக்கு வளையல் அணிவித்தனர்.. அடுத்து அபினவ்வும் வர…. அவன் ஆதியின் பக்கம் நின்று ஆஸ்வதியை வாழ்த்திவிட்டு சென்றான்.
போகும் அவனையே ஒரு ஜோடி கண்கள் ஆசையுடன், காதலுடன் பார்த்துக்கொண்டு இருந்தது.(இந்த ஜோடிய வச்சி ஒரு கதை.)
கடைசியாக ஆதி தன்னவளுக்கு வைரத்தால் ஆன வளையலை அணிவித்தவன் அதை விட அதிகமான கண்ணாடி வளையலை அணிவித்தான்..
“நம்ம குழந்தைங்க…. கலகலனு கேட்குற இந்த கண்ணாடி வளையல் சவுன்ட எப்போதும் கேட்கனும்..”என்றவாறே ஆஸ்வதியின் கன்னத்தில் முத்தமிட்டவாறே போட்டோவிற்கு போஸ் கொடுத்தான்
மூன்று மாதம் கழித்து.
தாத்தா தலையில் கை வைத்து உட்கார்ந்திருக்க….. அதிதி ஒரு பக்கம் முகம் மறைத்தவாறே உட்கார்ந்திருக்க……ராக்ஷியும், விஷாலியும் யாரையோ கோவமாக பார்த்துக்கொண்டு நிற்க…. அனி கையை முறிக்குக்கொண்டு கோவமாக நிற்க….. விதுனோ.. ஒருவனின் கையால் நசுக்கப்பட்ட நிலையில் இருந்தான்.. அது வேறு யாரும் இல்லை ஆதி தான்..
மருத்துவமனை உள்ளே ஆஸ்வதி அனுமதிக்கப்பட்டு இருக்க….. வெளியில் அவள் கத்துவதற்கு எசப்பாட்டு பாடியபடி ஆதி விதுனின் கையை நசுக்கிக்கொண்டு இருந்தான்.
அதில் தான் தாத்தா இங்கு நடக்கும் கூத்தில் தலை வலி வந்து தலையை பிடித்துக்கொண்டு உட்கார்ந்திருக்க… அதிதியோ சிரிப்பை அடக்க முடியாமல் முகத்தை மூடிக்கொண்டு உட்கார்ந்திருக்க….. ராக்ஷியும்,விஷாலியும்,அனியும் அவர்களின் கூத்தை கோவமாக பார்த்தவாறே நிற்க…..
அனைவரின் ரியாக்ஷனை அதிகமாக்கியவாறே வந்து பிறந்தனர் ஆதி. ஆஸ்வதியின் பிள்ளைகள். ஒரு ஆண், ஒரு பெண்
ஆஸ்வதி நார்மல் அறைக்கு மாற்றப்பட்டு இருக்க…. குழந்தையை வெளியில் கொண்டு வந்து காட்டிய நர்ஸ். ஆதியின் கையில் ஒன்றும் விதுனின் கையில் ஒன்றும் கொடுத்துவிட்டு செல்ல…. ஆதி தன் கையில் இருக்கும் ஆண் குழந்தையை தாத்தாவிடம் காட்டி கலங்கிய குரலில்
“தாத்தூ அப்பா.”என்றான் அதில் வலியுடன் புன்னகைத்த தாத்தா குழந்தையை தன் கையில் வாங்கிக்கொண்டார். அடுத்து விதுனின் கையில் இருந்த குழந்தையை வாங்கிக்கொண்ட ஆதி.”என் அம்மா.”என்றான் அதே கலங்கிய குரலில்
பின் உள்ளே சென்று ஆஸ்வதியை பார்த்த ஆதி அவளை அணைத்து இதழில் அழுத்த முத்தமிட்டவன்…”என்னை உயிர் போல காப்பவளே..”என்று தன் குழந்தைகளுக்கும் இருவரும் சேர்ந்து முத்தம் கொடுத்தனர்..

(முற்றும்…)

அத்தியாயம்-40
ஆஸ்வதி தன் அறையில் அமைதியாக உட்கார்ந்திருந்தாள்.. ஆதியும் அவளை தான் கடந்த 1வாரமாக பார்த்துக்கொண்டு இருந்தான். இவனை பார்ப்பதும் பின் முகத்தை திருப்புவதுமாக இருந்தாள் அவள். அதிலே அவளுக்கு தன் மீது கோவம் என்று புரிந்துக்கொண்ட ஆதி அது எதனால் என்றும் தெரிந்துக்கொண்டான்..
பின் ஆஸ்வதி ஆதியை கடந்து செல்ல…. ஆதி அவளது கையை இறுக்க பிடித்துக்கொண்டான். அதில் ஆஸ்வதி அசையாமல் அப்படியே நிற்க….. ஆதி தலை குனிந்துக்கொண்டே..
“வது.”என்று அழைக்க…
அதில் ஆஸ்வதியின் உடல் இறுகியது. அதை ஆதியும் உணர….. அவள் புறம் திரும்பினான்.
“வது.. அது…”என்று ஆதி இழுக்க…
“வேணாம் ஆதி.. நீங்க எதும் சொல்ல வேணாம் எனக்கு எதுக்கும் காரணம் தெரிய வேணாம்..”என்றாள் மெல்லிய குரலில்
அதில் ஆதி அதிர்ந்து அவளை பார்க்க….. ஆஸ்வதி இன்னும் அவன் பக்கம் திரும்பாமல்
“இப்போ இருந்து இல்ல ஆதி.. இந்த வீட்டுக்கு வந்த அடுத்த நாளே எனக்கு தெரிஞ்சிட்டு.. நீங்க நடிக்கிறீங்கனு.”என்று ஆஸ்வதி மேலும் அவனை அதிர்ச்சியாக்க…
இவள் வீட்டிற்கு வந்ததும் தெரியுமா.. என்று அதிர்ச்சியாக அவளை காண… அவளோ அவனை இன்னும் கூட பார்க்காமல் நிற்க… எப்படி என்று ஆதி யோசிக்க….
“நாலு வருஷக்காதல் ஆதி.”என்றாள் ஆஸ்வதி..
அதில் ஆதி இன்பமாக அதிர்ந்தான்…”என்ன சொன்ன வது..”என்றான் அவள் இருபக்க தோள்களையும் இறுக்கப்பிடித்துக்கொண்டு
“ம்ம்ம்.. எஸ். இந்த நாலு வருஷமா நா உங்கள தான் நினைச்சிட்டு இருந்தேன் அதும் நா உங்கள பார்த்து உருகி லவ் பண்ணுன அந்த ஒரு வருஷத்த சேர்க்காம……”என்றாள் ஆஸ்வதி அவனை உறுதியாக பார்த்தவாறு
அதில் ஆதி குழப்பமாக அவளை பார்க்க….”அப்புறம் ஏன் இந்த கல்யாணத்துக்கு ஒத்துக்கிட்டேனு கேட்குறீங்களா.”என்றாள் அவனை உறுத்து விழித்தவாறு.
அவன் ஆம். என்று தலை ஆட்ட….
“இந்த கல்யாணத்துக்கு யாரும் எங்கிட்ட சம்மதம் கேட்கல ஆதி…”என்றாள் வருத்தமான குரலில்.
அதில் ஆதி அவளை வருத்தமாக காண…
“நீங்க இல்லனா வேற வாழ்க்கையினு நா என்னிக்கும் நினைச்சதே இல்ல… ஆனா என் சித்தி என் தங்கையோட படிப்ப பனையமா வச்சிதான் இந்த கல்யாணத்த எங்கிட்ட கொண்டு வந்தாங்க……அப்போ கூட நா உங்கள தான் நினைச்சிட்டு இருந்தேன். ஆனா எனக்கு தான் என் தகுதி தெரியுமே உங்க அந்தஸ்துக்கு நான்லா உங்க பக்கத்துல கூட நிற்க முடியாதே அதான் என் லவ்வ கூட நா உங்ககிட்ட சொல்லல… ஆனா அதுக்கு அப்புறம் நீங்க காலேஜ் விட்டு போனதும் எனக்கு நரக வேதனையா இருந்துச்சி.. கடவுளே இந்த உலகத்துல எதுமே எனக்கு நிலைக்கவே விடமாட்டியானு கதறனும் போல இருந்துச்சி முதல அம்மா அப்புறம் பாட்டி அடுத்து அப்பா அதுக்கு அப்புறம் நீங்க….”என்று கண்கலங்க ஆஸ்வதி பேச…
ஆதி அவள் அருகில் இன்னும் நெருங்கி நின்று அவள் கன்னத்தை கைகளில் தாங்கி.”வது..”என்று அவளுக்கு வலிக்குமோ என்ற எண்ணத்தில் அழைக்க….. அதில் அவள் உடல் சிலிர்த்தது
“நா பேசனும் ஆதி…”என்றவள் காலேஜில் அவனை பார்த்தது முதல் தான் காதலித்ததை அவனிடம் கூற… அவனும் அவள் அட்மிஷன் போட வந்ததில் இருந்து என் மனதில் நீ அட்மின் ஆகிவிட்டாய் என்று அவளிடம் கூற…. ஆஸ்வதி அவனின் காதலில் மெய்மறந்து போனாள்…பின் அவனை பார்க்காமல்..”இன்னும் பேசனும்..”என்றாள்
அவனும் சரி என்று தலை ஆட்டிவிட்டு அவளை தன் பக்கத்தில் அமரவைக்க…
“நா உங்க அப்பாவ பார்த்தேன்..”என்றாள் ஆஸ்வதி
ஆதி என்ன சொல்கிறாள் என்பது போல அவளை பார்க்க…
ஆம் என்று தலை ஆட்டியவள்…”நா காலேஜ் படிக்கும் போது உங்களுக்கு அது லாஸ்ட் இயர் அப்போ. உங்க அப்பா நம்ம காலேஜ்க்கு ஒருநாள் வந்தாங்க….. வந்தவங்க என்னை பார்த்து நா உங்கிட்ட பேசனும் நாம காபி ஷாப்ல மீட் பண்லாம்னு சொன்னாரு. ஆனா நா தான் அவரு யாருனே தெரியாம முழிச்சிட்டு இருந்தேன் அப்போதான் அவரு உங்க அப்பானு சொன்னாரு..உடனே சரினு சொல்லிட்டேன்…”என்றவள் ஆதியை காண… அவன் மேலே சொல் என்பது போல் அவளை பார்த்துக்கொண்டு இருந்தான்.
ஆம் என்று அவளிடம் பேச வந்தவர் ஆதியின் தந்தை தான். அவர் தான் ஆதியை பார்க்க அடிக்கடி அவன் காலேஜிற்கு வருவாறே… அப்போதெல்லாம் ஆதியின் பார்வை ஆஸ்வதி மேலே இருப்பதை பார்த்தவர் அவனிடம் என்ன என்று கேட்க… ஆதி தன் தந்தையிடம் எதையும் மறைத்து பழக்கம் இல்லாதவன். ஆஸ்வதி பற்றி அனைத்தையும் கூறி அவளை விரும்புவதாக கூற….
உடனே விஷ்ணு அவள் வீட்டில் போய் பேசவா என்று கிளம்பியவரை அவள் படிக்க வேண்டும்.. நானும் பாரின் போய் படிக்க வேண்டும் என்று கூறியவன் அதனை அப்படியே விட சொன்னான்.
ஆனால் விஷ்ணுவிற்கு ஆஸ்வதியை பார்க்க ஆசை வர உடனே கிளம்பி விட்டார் அவளை பார்க்க….
அப்படிதான் அவளை பார்த்து காபி ஷாப்பிற்கு கூப்பிட…. வந்தவளிடம் தன் மகனை பற்றி கூறியவர் தன் மகன் அவளை காதலிப்பதையும் கூறினார். முதல் முதலில் மகனின் காதலை தந்தை போய் சொன்னது இதுதான் முதலாக இருக்கும் என்று மனதில் கூறி சிரித்துக்கொண்டாள் ஆஸ்வதி.
“உன் விருப்பம் இப்போ நீ சொல்ல வேண்டாம்மா ஆதி உங்கிட்ட இதப்பத்தி பேச கூடாதுனு சொல்லிருந்தான் நீ படி அவனும் அதுக்குள்ள படிப்ப முடிச்சிட்டு வந்துடுவான் அதுக்கப்புறம் உங்க கல்யாணம் வச்சிக்கலாம்..”என்று கூறியவர் அவளை அடிக்கடி வந்து பார்ப்பதாக கூறிக்கொண்டு சென்றார்.
வீட்டிற்கு சென்றதும் தன் தந்தையிடம் அனைத்தையும் கூறிய விஷ்ணு. அவ தான்ப்பா இந்த வீட்டு மருமக…..என்றார் உறுதியாக… அதனை பெரியவரும் சந்தோஷமாக ஏற்றுக்கொண்டார்..
இதை எல்லாம் கூறிய ஆஸ்வதி ஆதியை காண…. அவன் கண்கள் கலங்கி போய் உட்கார்ந்திருந்தான்
“வது என் அப்பா..”என்று அவன் கலங்க…. அவனை இழுத்து தன் வயிற்றில் புதைத்துக்கொண்டாள் அவனுக்கும் அது இதமாக இருக்க….. கொஞ்ச நேரம் அப்படியே இருந்தான்..
அதன் பின் இப்படியாக இவர்கள் வாழ்க்கை எந்த முன்னேற்றமும் இல்லாமல் அப்போ அப்போ முத்தம், அணைப்பு என்று போக… அதற்கு மேல் இருவரும் முன்னேற வில்லை.
அதன் பின் மாதங்கள் அப்படியே ஓட….. இருவருக்கும் இன்னும் இரண்டு நாட்களில் முதல் வருட திருமண நாள்.
ஆதி இப்போதெல்லாம் தன் தாத்தாவுடன் ஆபிஸிற்கு சென்று வருகிறான்.. இன்னும் சிறிது நாளில் அவருக்கு முழு ஓய்வையும் கொடுத்துவிட்டு தன் குடும்பத்தின் பொறுப்பை ஆதி ஏற்க உள்ளான். அவனுக்கு துணையாக விஷாலும் இணைந்துக்கொள்ள தயாராக இருக்கிறான்
ஆதி தன் தங்கை அனிஷாவை அழைத்து…”சாரிடா.. அம்மா இல்லனு ஆனதுக்கு அப்புறம் நானாவது உன்ன நல்லா பார்த்து இருந்துருக்கனும்.. ஆனா”என்று அவன் வருந்த
“அதலா இல்லணா.. நீ என்னை நல்லாதா பார்த்துக்கிட்ட….. நா தான் சின்ன பிள்ளையில இஷானாவோட பேச்ச கேட்டுட்டு விதுவ ஏதோ பேசிட்டேன்.. அதுல இருந்து தானே நமக்குள்ள அவ்வளவா பேச்சி இல்லாம போச்சி.ஆனா அது தப்புனு நா அப்போவே புரிஞ்சிக்கிட்டேன்…ஆனா எனக்கு உன்ன ரொம்ப பிடிக்கும்ணா. “என்று அவனை கட்டிக்கொள்ள…. அதனை பார்த்த ஆஸ்வதியும், விதுவும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து புன்னகைத்து கொண்டனர்.
“டேய் விட்றா.. அவ என் அனி பேபிடா.”என்று விதுன் ஆதியிடம் இருந்து அனியை பிரித்தவாறே சண்டை போட…..
அதை முறைத்து பார்த்த ஆதி.”எவ்வளவு தைரியம் இருந்தா எனக்கு முன்னாடியே என் தங்கைய பேபினு கூப்டுவ……”என்று விதுன் மேல் ஆதி பாய… அதில் பயந்த அனிஷா கட்டி உருளும் தன் அண்ணனையும், தன் விதுவையும் பார்த்தவள். அவர்களை பிரிக்க முயல…. ஆனால் அவளால் முடியவில்லை இதனை பக்கத்தின் நின்று வேடிக்கை பார்ப்பது போல் பார்த்துக்கொண்டிருந்த ஆஸ்வதியை பார்த்து.
“அண்ணி.. என்ன அண்ணி வேடிக்கை பாக்குறீங்க…. வந்து இவங்கள பிடிங்க….”என்றாள் அனி
அதில் புன்னகைத்த ஆஸ்வதி இருவரின் பக்கமும் வந்தவள்..”கட்டிப்பிடிச்சி உருண்டது போதும் வாங்க சாப்பிட….”என்று கூறிவிட்டு புன்னகையுடன் அங்கிருந்து சென்றுவிட்டாள். அதனை கேட்ட அனி முழிக்க… ஆதியும், விதுனும் ஆஸ்வதியை திடிக்கிட்டு பார்த்தவாறே.
“ஏன்டா நம்ம சண்டதானே போட்டோம். இவ என்னடா கட்டிப்பிடிச்சி உருண்டது போதும்னு அசிங்கப்படித்திட்டு போறா..”என்றான் ஆதி
“அதாடா ஆதித் மச்சான் எனக்கும் புரில…..”என்றவன் ஆஸ்வதியை பார்க்க அவளோ அவர்கள் யாரையும் காணாமல் தன் வேலையை பார்த்துக்கொண்டு இருந்தாள்..
ஆஸ்வதி இதே போல் தான் ஆதியையும் அவன் நடிக்கிறான் என்று கண்டுப்பிடித்தாள் விதுனையும் அப்படி தான்.”உங்களுக்கு முன்னமே ஆதி நடிக்கிறாருனு தெரியும்னு எனக்கு தெரியும்..”என்று பொசுக்கென்று ரகசியத்தை உடைத்துவிட்டு போய்விட்டாள்
ஆம் விதுன் படித்த படிப்பிற்கு அவனுக்கு தெரியாதா ஆதி உண்மையிலும் பைத்தியமா, இல்லை நடிக்கிறானா என்று.. தன் நண்பன் எது செய்தாலும் அதில் ஒரு நியாயம் இருக்கும் என்பது விதுனின் கூற்று அது போல ஆதி நடிப்பதற்கு பின்னால் உள்ள நியாயம் அவனுக்கு போலீஸ் வந்த அன்று தான் தெரிந்தது..
“இவள ஏமாத்தவே முடிலடா.”என்றான் ஆதி
“இன்னும் சாப்ட வராம என்ன அங்க பேச்சி…”என்று ஆஸ்வதி அதட்ட…
“தோ வந்துட்டோம் வது.. தோ வந்துட்டோம் மா.. தோ வந்துட்டோம் அண்ணி,…”என்று கூறிக்கொண்டே அனைவரும் ஓடினர் அவளை நோக்கி.
அதே போல் தாத்தா ஆதியையும், ஆஸ்வதியையும் ஒருநாள் கூப்பிட்டு வைத்து.”உங்க கல்யாணத்த நல்லா க்ராண்டா செய்யனும்னு நானும் உன் அப்பா விஷ்ணுவும் ஆசைப்பட்டோம்.. ஆனா சூழ்நிலை அப்போ சரி இல்லை ஆனா இப்போ உங்க ரெண்டு பேரோட முதல் வருஷ கல்யாண நாள் வருதே அத நா உங்களுக்கு மறுபடி கிராண்டா கல்யாணம் பண்ண ஆசைப்படுறேன் கண்ணா. மா ஆஸ்வதி நீ என்னடா சொல்ற…..”என்றார் தாத்தா..
ஆம்.. ஆதிக்கும், ஆஸ்வதிக்கும் கூட தங்களுக்கு நடந்த கல்யாணத்தை ரசிக்க முடியாத சூழலில் நடந்தது.. அதனால் அதற்கு இருவரும் உடனே சரி என்றுவிட்டனர்..
அது போல இருவருக்கும் திருமண நாள் அன்று பெரிய திருமண மண்டபத்தில் இருவருக்கும் கோலாகலமாக திருமணம் நடை பெற்றது ஆதி இந்த நேரம் சிவப்பு நிற கற்கள் வைத்த சர்வானி அணிந்து அதற்கு மேட்காக தலையில் தலை பாகை அணிந்து கம்பீரமாக நிற்க…
அவனை விதுன் ஆகாய நிறத்தில் சர்வானி அணிந்துக்கொண்டு, விஷால் இளம் பிங்க் நிறத்தில் சர்வானி அணிந்துக்கொண்டு .. ஆதியை மணமேடைக்கு அழைத்துவந்தனர். அவர் அவர் ஜோடிகளுக்கு ஏற்ற நிறத்தில் பெண்களும்
அவன் அருகில் அவனின் கம்பீரத்திற்கு இணையான அழகுடன் அவன் நிறத்திலே லெஹங்கா ஒன்று அணிந்துக்கொண்டு, அழகு மயில் போல காட்சி அளித்தாள் ஆஸ்வதி..
ஆஸ்வதியை அவள் தங்கை விஷாலி அழகாக மஞ்சள் நிற லெஹங்கா அணிந்துக்கொண்டும், அனிஷாவும் அழகாக ஆகாய நிறத்தில் லெஹங்கா அனிந்துக்கொண்டும்,ராக்ஷி இளம் பிங் நிறத்தில் லெஹங்கா அணிந்துக்கொண்டு, அதிதி வெளிர் பச்சை நிறத்தில் லெஹங்கா அணிந்துக்கொண்டு ஆஸ்வதியை மணமேடைக்கு அழைத்து வந்தனர்..
மேடையில் இருவரையும் உட்கார வைத்து தாத்தாவின் முழு மனதுடனும்.. இருவரின் காதலுடனும்,. மறுபடி ஆஸ்வதி கழுத்தில் தாலி கட்டினான் ஆதி..
அப்போது தான் அபினவ் க்ருஷ் மஞ்சள் நிற சர்வானி அணிந்துக்கொண்டு கையில் பரிசு பொருளுடன் மேடைக்கு வந்தான்.. அவனை இரு கண்கள் ரசனையுடன் பார்த்துக்கொண்டு இருந்தது.
அன்று இரவே ஆதி தன்னவளை அழைத்துக்கொண்டு மொரிஸியஸ் சென்றுவிட்டான்.
அங்கு கடலின் நடுவில் இருந்த ஒரு ஹோட்டலில் ஆஸ்வதி நின்றுக்கொண்டு கடலை ரசித்துக்கொண்டு இருக்க…. அங்கு ஒருவனோ அவளை கண்களால் பருகிக்கொண்டு இருந்தான்
“ஆதி இந்த ப்ளேஸ் எல்லாம் சூப்பரா இருக்கு நாம எப்போ வெளில சுத்த போறோம்…”என்று ஆஸ்வதி கேட்க… ஆனால் அவனிடம் இருந்து தான் பதில் வரவில்லை என்னவென்று திரும்பி பார்க்க ஆதியோ ஆஸ்வதியின் மிக அருகில் நின்றவாறே அவளின் நெற்றியில் விழுந்த முடியை காதில் ஒதுக்கியவாறே
“உன்ன வெளில கூட்டுட்டு போகவா இங்க வந்தேன்.”என்றவன் அவளின் முகத்தை தன் இரு கைகளிலும் தாங்கியவன்.. அவளின் முகத்தையே ஆழ்ந்து பார்க்க… அதில் ஆஸ்வதி சிவந்து போனாள்.
“ஆ….ஆதி.”என்று அவள் அவனின் தோள்ப்பட்டையை அழுத்தி பிடித்தவாறே திணற…..
“வது..”என்றவன். தன்னை சமாளித்துக்கொண்டு தன் கையில் உள்ள ஒரு பார்சலை அவள் கையில் திணித்தவன்..
“உனக்கும் இன்னும் 1மணி நேரம் டைம் அதுக்குள்ள ரெடி ஆகி கீழே இருக்க பீச்சுக்கு வந்துடு நாம அங்க மீட் பண்லாம்…”என்று அங்கிருந்து ஓடிவிட்டான் ஆதி..
அவன் போவதையே புரியாமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்த ஆஸ்வதி பார்சலை பிரித்து பார்க்க….. அதில் அன்று ஒரு நாள் இருவரும் ஷாப்பிங் போகும் போது ஒரு கடையில் டிஸ்ப்ளேயில் அழகாக இளம் ஆரஞ்ச் நிறத்தில் புடவையும் அதற்கு மேட்ஷாக கோல்டன் கலர் ஸ்லீவ் லேஸ் ப்ளவுஸும் இருக்க…. அதில் ஆஸ்வதி ஒருநிமிடம் அசந்து போனாள். அப்போது ஆதி மனநிலை சரி இல்லாதவன் போல இருந்ததால் அவனை கையில் பிடித்தவாறெ இந்த புடவையை அவள் சரிக்க இதை ஆதி மனதில் குறித்துக்கொண்டான்
அதை தான் இப்போது அந்த பார்சலில் பார்த்தவள் இன்பமாக அதிர்ந்தவள் அதனை தன்னவன் காதலுடன் வாங்கி தந்திருப்பதை உணர்ந்துக்கொண்டாள்.பின் மகிழ்ச்சியுடன் அதனை அணிந்துக்கொண்டவள்..மிதமான மேக்கப் போட்டு பீச்சிற்கு சென்றவள் அப்படியே அதிர்ந்து நின்றாள்..
ஏனெனில் அங்கு பீச்சில் ஒரு பக்கத்தில் அழகாக ரெமோ லைட்டினால் டெக்கரேட் செய்து அதன் நடுவில் இருவர் மட்டும் அமரும் படி டைனிங் டேபிள் போடப்பட்டு அதன் முன்னால் கையில் சிவப்பு ரோஜாவுடன் நின்றிருந்தான் ஆதி.
அதனை பார்த்தவள் கண்கள் கலங்க….. அவனை நோக்கி மெல்ல நடந்தவள் அவன் அருகே போனதும்.
“ஐ லவ் யூ ஆதி..”என்றாள் அவன் சொல்வதற்கு முன் அவனின் நெற்றியில் அழுத்த முத்தமிட்டு
அதனை கண்கள் மூடி அனுபவித்தவன் அவளை தன் உயரத்திற்கு தூக்கி..”போங்கு நா தானே உனக்கு முதல ப்ரோபோஸ் பண்ண நினைச்சென் ஆனா நீ இப்டி என்னை கவுத்திட்டியே.”என்றான் அவள் காது மடலை உரசியவாறே..
அதில் ஆஸ்வதி உடல் சிலிர்த்தது.பின் இருவரும் அங்கேயே இரவு சாப்பாட்டினை முடித்துவிட்டு தங்கள் அறைக்கு செல்ல… அறைக்கு உள்ளே ஆஸ்வதி சென்றது அதிர்ந்து அப்படியே நின்றுவிட்டாள். ஏனென்றால் அவர்கள்ம் அறையில் அழகாக பூக்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டு. ஆஸ்வதியின் போட்டோ ஒன்றை பெரிது படுத்தி. கட்டிலின் மேல் மாட்டப்பட்டு இருந்தது..
அதை பார்த்ததும் ஆஸ்வதி அசந்து போனவள் திரும்பி தன்னவனை பார்த்து எதோ சொல்ல போக… அதற்குள் அவள் இதழ்கள் அவனிடம் புதைந்து போய் இருந்தது.. ஆஸ்வதி அதனை கொஞ்சம் கூட எதிர்ப்பார்க்கவில்லை என்பது அவள் உடல் நடுக்கத்திலே தெரிய… ஆதி இன்னும் அவளை தன்னுடன் நெருக்கிக்கொண்டான்
பின் சிறிது அவள் இதழை விட்டவன்.”ஐ லவ் யூ.இப்போ நா தான் ஜெயிச்சென்..”என்றவன் திரும்ப அவள் இதழில் ஆழ்ந்து போனான் எவ்வளவு நேரம் இதழ்கள் சண்டை போட்டனவோ.. இருவருக்கும் கால்கள் வலிக்க ஆதி அவளை குழந்தை போல தூக்கிக்கொண்டு போய் கட்டிலில் படுக்க வைத்தவன் தன் தாக்குதலை ஆரம்பித்தான்..
தன்னவள்..தன் வது 6வருடமாக காதலித்த தன் வது.. அதும் முதல் பார்வையிலே தன்னை அடியோடு சாய்த்தவள். அவனுக்காக இல்லாத பேச்சை எல்லாம் தாங்கிக்கொண்டு அந்த வீட்டில் இருந்தவள்.அவளிடம் காலம் முழுவதும் விழுந்து கிடக்க அவனுக்கு கோடி ஆசை.
அவனின் காதலில் ஆஸ்வதி இரவு முழுதும் திண்டாடி போனாள். அவனோ.. அவள் புதையல் போல கட்டிக்கொண்டே நாட்களை ஓட்டினான் 15நாள் ஹனிமூனை முடித்தவன் தன்னவளை ஒரு வழி ஆக்கிவிட்டு தான் மும்பைக்கே வந்தான்..