அத்தியாயம்-11 ஆஸ்வதியின் எரிக்கும் பார்வையை பார்த்த ப்ரேம் அவளை மிரட்சியுடன் காண… ஆஸ்வதி எதோ கூற வர அதற்குள். அங்கு வந்த பெரியவர்.. இவர்கள் இப்படி பேசிக்கொண்டு இருக்க….. இதை எல்லாம் முகத்தில் எந்த வித உணர்வும் இல்லாமல் பார்த்துக்கொண்டு இருந்த பெரியவர்..“இங்க என்ன நடக்குது…அவ சாமி தானே கும்பிட்டா..இத ஏன் இவ்வளவு பெருசா ஆக்குறீங்க……”என்றார் தாத்தா. அனைவரையும் ஒரு பார்வை பார்த்தவாறு. அவரை பார்த்த அனைவரும் அமைதியாக நின்றிருந்தனர். “நீங்க தான் யாருமே இங்க சாமி கும்பிடறது இல்ல… கும்பிடுற அவளயும் சும்மா விடாம இப்டி பண்ணுறீங்க……நல்லா கேட்டுக்கங்க ஆஸ்வதி என் பேத்தி அவளுக்கு இந்த வீட்டுல எல்லா உரிமையும் இருக்கு”என்றார் அதை கேட்ட அனைவரும் அவளையும், ஆதியையும் முறைத்துக்கொண்டு அங்கிருந்து சென்றனர்.. ப்ரேம்”இப்போ நீ தப்பிச்சிட்ட இனி உனக்கு இருக்கு.”என்று மனதில் சொல்லிக்கொண்டு ஆஸ்வதியை முறைத்துக்கொண்டே அவளை மேல் இருந்து கீழ் வரை ஒரு பார்வை பார்த்துவிட்டு அங்கிருந்து சென்றான்.. ஆஸ்வதி அதனை கண்டு கொஞ்சமும் மிரளாமல் அவனை நிமிர்ந்து பார்த்தவாறே தன் கையை பிடித்துக்கொண்டு நிற்கும் தன் கணவனை பார்த்து அவன் கையை அழுத்திப்பிடித்தாள்.. அவனை அழைத்துக்கொண்டு தன் அறைக்கு சென்று அவனை கட்டிலில் உட்கார வைத்து.. அவன் முகத்தை கைகளால் தாங்கி “என்னாச்சி ஆதி”என்றாள் அவன் அவளை நிமிர்ந்து பார்த்து “ஏஞ்சல் எனக்கு பயமா இருக்கு ப்ரேம் என்ன அடிப்பான்”என்றான் ஆதி ஆஸ்வதி அவனை பார்த்து. “உன்ன அடிப்பானா.”என்றாள் “ஆமா இங்க பாரு அவன் அடிச்சி எனக்கு உடம்பு புல்லா புன்னாச்சி”என்று தன் சட்டையை கழட்டி காட்டினான். அவன் உடல் முழுதும். வரிவரியாக அடித்த தடம் இருந்தது. அதை பார்த்து கண்கள் கலங்க அதனை கையாள் வருடிவிட்டாள்.ஆதி அதனை கூர்மையாக பார்த்தான் பின் சடுதியில் தன் பார்வையை மாற்றிக்கொண்டு… அவள் கண்கள் கலங்குவதை பார்த்த ஆதி “ஏஞ்சல் எனக்கு வலிக்கல நீ ஏன் அழுகுற”என்றான் ஆதி..அவள் கண்ணை துடைத்தவாறு. அதில் சுயநினைவிற்கு வந்தவள்.. “ஆமா அவன் உன்ன அடிக்கும் போது யாரும் வந்து தடுக்க மாட்டங்களா…அப்போ எல்லாரும் எங்க இருப்பாங்க,..”என்றாள். “ஹுஹும் யாரும் குறுக்க வர மாட்டாங்க….அவங்களுக்கும் என்னை பிடிக்காது. அதுனால ஓரமா நின்னு நா அடிவாங்குறாத வேடிக்க பாப்பாங்க… அதும் அபூர்வா அத்த இல்ல அவங்களும் என்னை அடிப்பாங்க.. யாருமே எனக்கு சப்போர்ட்டுகே இல்ல……”என்றான் உதட்டை பிதுக்கிக்கொண்டு பாவமாக…. அதை கேட்ட ஆஸ்வதி அவனை பார்த்து கண் கலங்கியவாறு..“ஆமா தாத்தா கூடவா வரமாட்டாங்க”என்றாள் “இல்ல தாத்தா ஊருக்கு போய்டுவாறு. அப்போதா அடிப்பான்.. அதும் அந்த பப்ளு.. இல்ல அவனும் ப்ரேம் என்னை அடிக்கிறத பார்த்து என்னை அடிப்பான்..அப்புறம் எனக்கு பரத் பெரியப்பா. அப்புறம் அஜய் பெரியப்பாவும் சாப்பாடு போட கூடாதுனு சொல்லிடுவாங்க….. எனக்கு ரொம்ப பசிக்குமா. அப்போ நா யாருக்கும் தெரியாம கிட்சன் போய் எதாவது சாப்ட இருக்கானு பாப்பேன்.. அப்டி ஒருதடவ போகும்போது தான் நா பரத் பெரியப்பாட்ட மாட்டிக்கிட்டேன்,..அவங்க உடனே என்னை ப்ரேம் கிட்ட சொல்லி அந்த இருட்டு ஸ்டோர் ரூம்ல அடச்சிடுவான். நா அந்த ரூமோட கதவ தட்டி தட்டி அழுவேன் ஆனா யாருமே அத திறக்கமாட்டாங்க……அங்க கோஸ்ட் இருக்குனு பப்ளு அடிக்கடி சொல்லுவான்.. அவன் அங்க பார்த்தானாம்.. ஏன் ஏஞ்சல் அது ட்ரூவா.”என்றான் ஆதி அழுவது போல் உதட்டை பிதுக்கிக்கொண்டு.. “இல்ல ஆதி கோஸ்ட்லா எதும் இல்ல… பயப்பட கூடாது.. இனி நா இருக்கேன் உனக்கு.. இனி அவன் உன்ன அடிக்காம பாத்துக்குறேன்.. சரியா..”என்றாள் அவனை பார்வையால் வருடியவாறு அதை கேட்ட ஆதி அவளை இமைக்க மறந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்.. அவனின் பார்வையில் ஆஸ்வதி விழுந்துதான் போனாள்.. பின் ஆதி நினைவிற்கு வந்தவன் வேகமாக புன்னகைத்தவாறே தலை ஆட்ட….அதில் அவளும் புன்னகைத்துக்கொண்ட… அவன் அருகில் இருந்து எழுந்து அவன் கஃப்போர்டில் அவனது துணிகளை எடுத்து அழகாக மடித்துக்கொண்டிருந்தாள் ஆதியும் அவளை ஓரக்கண்ணால் பார்த்தவாறே தன் கையில் வைத்திருந்த கார் பொம்மையுடன் விளையாடிக்கொண்டிருக்க…. ஆஸ்வதி அப்போது தான் நியாபகம் வந்தவளாக “ஹான் உங்ககிட்ட கேட்கலாம்னு நினைச்சேன்…ஆதி.. உங்க அம்மா எங்க……”என்றாள் ஆஸ்வதி அவனின் உடைகளை மடித்தவாறு.ஆனால் அவனிடம் இருந்து எந்த பதிலும் வரவில்லை அதை உணர்ந்த ஆஸ்வதி..”ஆதி உங்கள தான் கேட்குறேன். உங்க அம்மா எங்க…. நா இங்க வந்ததுல இருந்து அவங்கள பாக்கவே இல்ல….. கீழ அவங்க போட்டோ தான் பார்த்தேன்..தாத்தா கூட அவங்கள பத்தி எதும் சொல்லலையே..”என்று அவள் பாட்டிற்கு பேசிக்கொண்டிருக்க….. அவள் கேட்டதற்கு எந்த பதிலும் வராமல் இருக்க ஆஸ்வதி. “என்னாச்சி ஆதி. நா கேட்டுட்டே இருக்கேன்…நீங்க அமைதியாவே இருக்கீங்க……”என்றவாறு அவனை பார்த்து திரும்ப…. அதிர்ந்து போனாள்.. ஏனென்றால் ஆதி கட்டிலில் உட்கார்ந்தவாறு. கண்கள் சிவக்க…. கை நரம்புகள் அனைத்தும் முறுக்கிக்கொண்டு.. உடல் இறுக உட்கார்ந்திருந்தான்.. அந்த ஏசி அறையிலும் அவனது முகத்தில் சொட்டு சொட்டாக வியர்வை வடிந்துக்கொண்டு இருந்தது. அவனது வீட்டில் அணியும் வெள்ளை நிற ஜிப்பா வேர்வையில் நனைந்து போய் இருந்தது. அதை பார்த்ததும் அவன் அருகில் ஓடிய ஆஸ்வதி அவன் கன்னத்தை இருக்கைகளாலும் பிடித்து..முகத்தை பார்த்தாள். அவன் பற்களால் கீழ் உதட்டை கடித்துக்கொண்டு வெறிப்பிடித்தவன் போல உட்கார்ந்திருந்தான். அதை கண்ட ஆஸ்வதி பயந்து போனாள் “ஆதி ஆதி. என்னாச்சி என்னாச்சி உங்களுக்கு…”என்றாள் அவன் கன்னத்தை பிடித்து பல தடவை தட்டியவாறு ஆனால் அதற்கு பயன் தான் இல்லை.. அவன் கண்கள் சுவற்றையே வெறித்தவாறு பற்களை இன்னும் அதிகமாக உதட்டை கடித்தவாறு இருந்தான். அதில் அவன் உதட்டில் லேசாக ரத்தம் வேறு வந்தது. அதனை பார்த்த ஆஸ்வதி பயந்து போனாள்.”அய்யோ. ஆதி ஆதி.. கடிக்காதீங்க….. ரத்தம் வருது பாருங்க….”என்றாள் அவன் பற்களில் இருந்து உதட்டை பிரிக்க முயன்றவாறு.. ஆனால் அவளால் அது முடியவில்லை.. அவன் கைகளை பிடிக்க முயல…. ஆனால் அது கல் போல இறுகி இருந்தது. “ஆதி. ஆதி,. இங்க பாருங்க ஆதி.. எனக்கு பயமா இருக்கு ஆதி.. ப்ளீஸ் என்னை பாருங்க… நா உங்க ஏஞ்சல்.. ப்ளீஸ் ஆதி..”என்று அழுதவாறு அவன் கன்னத்தை பலம் கொண்டு தட்ட…. ஆனால் அவனோ.ஆஆஆஆஆஅ….. என்று கத்தியவாறே. ஆஸ்வதியை தூரமாக தள்ளிவிட்டு.தன் அருகில் உள்ள நாற்காலியை தூக்கி தரையில் இரண்டு முறை மோதி உடைத்தான்…அவனிடம் இதை எதிர்ப்பார்க்காத ஆஸ்வதி தன்னை சமாளித்துக்கொண்டு அதிர்ந்து அவனை பார்த்துக்கொண்டு நிற்க….. அவனோ அடுத்து பூஜாடியை கையில் எடுத்தான். அதனை பார்த்த ஆஸ்வதி திரும்ப அவன் அருகில் ஓட… அவனோ அவளை தன் அருகிலே நெருங்க விடாமல் அவளை பொருட்களை தூக்கி போட்டு உடைக்க……அவன் உடைத்த சத்தத்தில் அதிர்ந்து அவனை பார்த்தாள் அவன் கண்கள் இரத்த நிறமாக மாறி இருந்தது.. அதில் ஆஸ்வதியே அதிர்ந்தும்.. பயத்திலும் பார்க்க…. அதை எதும் பொருட்படுத்தாதவன்.. மீண்டும் வெறிக்கொண்டு அந்த பூச்சாடியை உடைக்க மேலே தூக்க…. ஆஸ்வதி போய் அவன் கையை பிடித்துக்கொண்டாள். ஆனாலும் அவன் உயரத்திற்கு அவளால் அவன் கையை பிடிப்பது மிகவும் சிரமமாக இருந்தது,. ஆனால் அதையும் பொருட்படுத்தாமல் தன் நுனி காலில் நின்றவாறு அவன் கையை இறுக்கமாக பிடித்துக்கொண்டு. “நோ ஆதி…”என்றாள் பயத்தில் மெலிதாக…. ஆனால் அது அவன் செவிகளில் நுழையவே இல்லை. அவனோ.. அவளை ஒரே தள்ளாக தள்ளியவாறு.. பக்கத்தில் இருந்த பூஜாடியை தூக்கி போட்டு உடைத்தான்.அவன் தள்ளியதில் ஆஸ்வதி பக்கத்தில் இருந்த சோபாவில் போய் விழ…. ஆஸ்வதியின் கால் சோபாவின் மரக்கால்களில் பட்டு ரத்தம் வந்தது…அதன் வலியில் ஆஸ்வதி ஆஆஆ….. என்று முனக…. அந்த சிறு முனகல் மூர்க்கமாக நின்றவனின் காதில் விழுந்தது போல… அப்போது தான் சுயநினைவிற்கு அவன் கண்கள் ஆஸ்வதியை கலக்கமாக பார்க்க… ஆஸ்வதியும் அப்போது அவனை தான் பார்த்தாள் அவன் அப்படியே ஆஸ்வதியின் அருகில் வந்து அவளின் உயரத்திற்கு குனிந்து அவள் காலடியில் உட்கார்ந்தான் அதில் மிரண்ட ஆஸ்வதி அவனை பயத்துடன் பார்க்க….. அவளின் அந்த மிரட்சியான பார்வையில் ஆதியின் உள்ளம் பலமாக அடிவாங்கியது அவன் கண் கலங்கியவாறு அவளது காலை தொட போக…. ஆஸ்வதி தன் கால்களை அவன் தொடாத அளவிற்கு இழுத்துக்க்கொண்டாள்.. அவன் அவளை அடிப்பட்ட பார்வை பார்த்து. “நீயும் என்னை விட்டு போய்டுவியா ஏஞ்சல் “என்றான் அவளை பாவமாக பார்த்தவாறு. அதில் ஆஸ்வதியின் கண்கள் கலங்கியது.. “நீயும் போய்ட்டா இந்த ஆதிக்கு யாரு இருக்கா ஏஞ்சல்.”என்றான் கண் கலங்கியவாறு… அதில் ஆஸ்வதி அவனை அதிர்ந்து பார்க்க….. ஆதி கண்ணில் இருந்து கண்ணீர் வழிந்தது தன்னவனின் கண்ணில் கண்ணீரை பார்த்தவள். கண்களிலும் கண்ணீர் வழிந்தது… அவளின் கண்ணீர் துளிகள் குனிந்திருந்த அவனின் நெற்றியில் பட்டதும் தான் அவனிற்கு சுயநினைவே வந்தது அப்போது தான் ஆதி ஆஸ்வதியை பார்க்க…. அவள் கண்களில் இருந்து கன்னத்தில் வழியும் கண்ணீரை பார்த்து தான் ஆதி தான் இருக்கும் நிலை உணர்ந்து..”ஏஞ்சல்…”என்றவாறு கண்கள் சொருகி மயங்கி அவள் மடியிலே விழுந்தான். அதில் அதிர்ந்த ஆஸ்வதி.”அய்யோ ஆதி ஆதி. உங்களுக்கு என்னாச்சி.. என்னை பாருங்க ஆதி ஆதி நா உங்க ஏஞ்சல்.”என்று கதற…. ஆனால் அவனிடம் எந்த அசைவும் தெரியவில்லை.. அதை கண்டவள் ஒரு நிமிடம் உலகம் சுற்றுவதே நின்றது போல் ஸ்தம்பித்து போனாள்.. பின் தன்னவனின் நிலையை பார்த்தவள்.. ஆதி ஆதி. என்று அவன் நாமத்தை தான் பிதற்றிக்கொண்டே அவனை எழுப்ப முயன்றாள். அப்போது திடீர் என்று கதவு தட்டும் சத்தம் கேட்க….. அப்போது தான் ஆஸ்வதிக்கு யாரையாவது கூப்பிட வேண்டும் என்றே தோன்றியது.ஆதியின் தலையை தன் மடியில் இருந்து மெதுவாக தூக்கி சோபாவில் வைத்துவிட்டு கதவை திறக்க ஓடினாள் ஆஸ்வதி கதவை திறக்க….. அங்கு விதுன் நின்றுக்கொண்டு இருந்தான்.. அவனை பார்த்ததும் அவள் எதோ சொல்ல வர….. அதற்கு இடம் அளிக்காமல் விதுன் தன் கையில் இருந்த இஞ்சக்ஷனை எடுத்துக்கொண்டு ஆதி படித்திருக்கும் இடத்திற்கு வந்தான். “அண்ணா அண்ணா.. ஆதி. ஆதி..”என்று பேச்சி வராதவள் போல திக்க… அதில் விதுன் அவளை புரியாமல் பார்த்தான்.”ஆதிக்கு ஒன்னும் இல்ல ஆஸ்வதி கொஞ்சம் பொருமையா இரு.. நா அவன பார்த்துக்கிறேன்.”என்றான் அவளை அறையினுள் அழைத்து வந்து கதவை நன்றாக சாத்திவிட்டு.. ஆனால் ஆஸ்வதி இருந்த நிலையில் அதை எல்லாம் அவள் கவனிக்கவில்லை.. “அண்ணா.. அவரு மயங்கி.. மயங்கிட்டாருணா எனக்கு எனக்கு. ரொம்ப பயமா இருக்கு.”என்றாள் திக்கியவாறு.. அவள் கண்களில் இருந்து கண்ணீர் வழிந்த வண்ணம் இருந்தது… அதில் சொன்னதை கேட்டு விதுனின் முகத்தில் எந்த சலனமும் இல்லை.. அதை பார்த்து ஆஸ்வதி தான் குழம்பி போனாள். “ஓஓஓ….. மயங்கிட்டானா.இதுக்கு ஏன்மா பயப்படுற……”என்று சர்வ சாதாரணமாக சொன்னவன்..தான் கொண்டு வந்த இஞ்சக்ஷனை ஆதியின் கையில் போட்டுவிட்டு அவனை சரியாக சோபாவில் படுக்க வைத்தான்.. பின் ஆஸ்வதியை பார்க்க….. அவள் அவனை குழப்பத்துடன் பார்த்துக்கொண்டிருப்பதை பார்த்துவிட்டு..மெலிதாக புன்னகைத்துவிட்டு அவளின் அறை பால்கனிக்கு போய் நின்றுக்கொண்டான்.ஆஸ்வதியும் குழப்பத்துடன் அவன் பின்னால் வந்தாள் “அண்ணா அவருக்கு என்னாச்சிணா ஏன் இப்டி..”என்றாள் சோபாவில் சோர்ந்து போய் படுத்திருந்த ஆதியை கலங்கியவாறு கண்டு. விதுன் அப்போது தான் ஆஸ்வதியின் முகத்தை கூர்ந்து பார்க்க…. அவள் கண்கள் கலங்கி இருப்பதை பார்த்து மெலிதாக புன்னகைத்துக்கொண்டான். தன் உயிர் தோழன் மீது அவன் மனைவி கொண்டிருக்கும் காதலை நினைத்து அவனுக்கு மனத்திற்கு அவ்வளவு இதமாக இருந்தது தாத்தா விதுனிடம் ஆஸ்வதியுடனான திருமணத்தை பற்றி சொல்லும்போது விதுன் ஆதிக்கு வரும் மனவியை நினைத்து கலக்கம் கொண்டான் வருகிறவள் தன் நண்பனின் நிலையை புரிந்துக்கொள்வாளா என்று.. ஆனால் ஆஸ்வதியை இங்கு வந்ததில் இருந்து அவனும் கவனித்துக்கொண்டு தானே இருக்கிறான். அவளது ஆதியுடனான ஈட்பாட்டை.. அவன் மேல் அவள் காட்டும் பரிவை எல்லாம் பார்க்கும் போது விதுனிற்கு ஆஸ்வதி மேல் முழு நம்பிக்கை வந்தது.. “உன் ஆதிக்கு ஒன்னும் ஆகல மா.. அவன் நல்லா தான் இருக்கான்…”என்றான் விதுன் அதை கேட்டு சிவந்த கலங்கிய முகத்துடன்…”அண்ணா அவரு எப்டி ரியாக்ட் பண்ணாரு தெரியுமா அவர அவராலையே கன்ட்ரோல் பண்ண முடில….. நீங்க என்னனா அவர் நல்லா இருக்காருனு சொல்றீங்க…. ப்ளீஸ் அண்ணா அவருக்கு என்ன ஆச்சினு சொல்லுங்க….நா பார்த்த என்னோட ஆதி இப்டி இருக்கமாட்டாரு. எப்பிடி இப்டி..”என்றாள் தன்னவனின் நிலையை நினைத்து கலங்கியவாறு. அவள் கடைசியாக சொன்ன என்னோட ஆதி என்பதை மட்டும் மனதில் குறித்துக்கொண்டவன் “நீ ஆதிட்ட அவங்க அம்மா பத்தி பேசினியாமா.”என்றான் விதுன் அவன் கேட்டதில் அதிர்ந்த ஆஸ்வதி தயங்கியவாறு.. தலைகுனிந்துக்கொண்டே…”ஆமாம்..”என்று தலை ஆட்டிக்கொண்டே தப்புதான் அண்ணா.. நா கேட்டதுனால தான் அவருக்கு இப்டி ஆச்சா…”என்றாள் குற்றயுணர்வுடன்.. “ம்ம்ம்.. அதுனாலையும்.”என்றான் விதுன். அதில் குழப்பமாக ஆஸ்வதி விதுனை பார்க்க… “ஆஸ்வதி எங்கிட்ட ஒரு உண்மைய சொல்றீயா..”என்றான் விதுன் அவளை கூர்மையாக பார்த்தவாறு.. அவனின் பார்வையில் என்ன கண்டாளோ அவள் தலை தானாக ஆட….. “ம்ம்ம்ம். உனக்கு ஆதித்தை முன்னாடியே தெரியும் இல்லையா.”என்றான்.. அதை கேட்ட ஆஸ்வதி அதிர்ந்து போனாள் இவனுக்கு எப்படி தெரியும் ஆனாகப்பட்ட ஆதிக்கிற்கே தம்மை தெரியாதே ஆனால் விதுனை பார்த்து இரண்டு நாள் கூட முழுதாக ஆகவில்லை அதற்குள் எப்படி. என்று ஆஸ்வதி மனதில் நினைக்க… அதுவரை அவளை கூர்மையாக பார்த்துக்கொண்டிருந்த விதுன் சின்ன புன்னகையுடன்.. “உன் மனசுல உள்ளது மட்டும் இல்ல…. ஆதியோட மனசுல….. ஏன் இந்த வீட்ல உள்ளவங்க மனசுல என்ன ஓடுதுனு கூட என்னால சொல்ல முடியும்..”என்றவன் கண்களில் சில நாளாக தன்னை ஆர்வமாக பார்க்கும் அனுஷாவின் முகம் மின்னலாக ஒளிர்ந்தது. அதனை தற்காலிகமாக ஒதுக்கிவிட்டு.. ஆஸ்வதியை பார்த்தவன். “ஏனா.. ஐ ம் ஏ சைக்யட்ரீஸ்ட்.”என்றான்..
