தன்னைப் பற்றி தவறாக செய்தி வந்து விட்டதே என கலங்கி நின்றவளை மணப்பதாக ருத்ரதீரன் கூறினான். அதைப் பற்றி சிந்திப்பதக்குள் மங்கையின் இதழ்களில் மையம் கொண்டு அவளின் சிந்தையை கலங்க வைத்தான்.
மைவிழியோ அவன் செய்ததில் உறைந்தாலும் கூட தீரனின் அன்பை உணர்ந்து ஏற்றுக் கொண்டாலும் அதை வெளிப்படுத்தாமல் இருந்தாள். ருத்ரதீரனின் மனதில் பூத்த காதல் மலர் தற்போது மைவிழியிடமும் துளிர் விட ஆரம்பித்தது.
அவனது முத்தத்தின் வடுவினை கண்ணாடியின் முன் நின்று தன் இதழ்களில் பார்த்தவள்,
“இப்படி கடிச்சு வைச்சிட்டாரே..” என தடவியபடி உடலை சிலிர்த்து, “அச்சோ….” என வெட்கத்தில் உடல் சிவக்க நின்றாள் மங்கை.
மறுபக்கம் ருத்ரதீரனோ மாலை அவளது பதில் என்னவாக இருக்கும் என சிந்தித்துக் கொண்டிருக்கையில் அறையினுள் மைவிழியின் அலறல் சத்தம் கேட்டது.
“சார் ஓடி வாங்க ஓடி வாங்க….” என சத்தமிட உள்ளே விரைந்தான் ருத்ரதீரன்.
அவளது சத்தமோ பாத்ரூம்க்குள் இருந்து வர,
“அம்மு என்னாச்சு ஏன் இப்படி சத்தம் போடுற..?” என உள்ளே செல்லாமல் வெளியில் இருந்தே கேட்டான் ருத்ரதீரன்.
ஆனால் அவள் அதற்கு பதிலளிக்காமல் “உள்ளே வந்து என்னை காப்பாத்துங்க” என மீண்டும் சத்தமிட வேறு வழியில்லை என கதவை திறக்க முயன்றான் ஆனால் கதவு உள்பக்கமாக பக்கமாக தாழ் போடப்பட்டிருக்க அவனது பலம் கொண்டு தள்ளிய திறந்தான் ருத்ரதீரன்.
மங்கையோ துவாலை கொண்டு தன் மார்பின் மேற்பகுதியில் இருந்து அவளது முழங்கால் வரை மட்டும் கட்டி பாதி தேகத்தை மறைத்து ஈரத்தோடு நிற்க, அவளைப் பார்த்தவன் ஸ்தம்பித்தான்.
சட்டென தன்னை திடப்படுத்திக் கொண்டவன்,
“ஏன் இப்படி சத்தம் போடுற என்னாச்சு..?” என பதற்றத்தோடு கேட்டான் ருத்ரதீரன்.
“அதோ.. அங்க பாருங்க” என கையினை தூக்கி காட்ட நிமிர்ந்து பார்த்தான் ருத்ரதீரன். கதவின் மேல் உள்ள சுவற்றில் ஓர் கரப்பான் பூச்சியொன்று இருந்தது.
“இதுக்குதானா இப்படி சத்தம் போடுற, நான் பயந்தே போய்ட்டேன்” என்றான் அவன்.
“எனக்கு கரப்பான் பூச்சின்னா பயம் சார் அதை இங்கே இருந்து கூட்டிட்டு போய்டுங்க” என்க,
“ஓகே நீயே அதுகிட்ட சொல்லி என்னோட அனுப்பி வை” என சிறு புன்னகையோடு கூறினான் ருத்ரதீரன்.
“சார்ர்ர் சார், விளையாடாம இதைக் கொண்டு போங்க, எனக்கு ரொம்ப பயமா இருக்கு” என பயத்தில் மைவிழி துள்ள,
“ஓகே ஓகே நான் இதை வெளியே போடுறேன்” என கரப்பான் பூச்சியை வெளியே தள்ளிவிட நினைத்து தட்ட அது மைவிழியின் மீது பாய்ந்தது.
அவளின் உடலில் விழுந்த அடுத்தக் கணமே தரையில் விழுந்து மீன் போல துடித்துப் போனாள் அவள். அது அவளது உடலில் விழுந்ததை பார்த்த ருத்ரதீரன்,
“ஷிட்….” என அதை தட்டி விட அருகில் செல்வதற்குள் அங்கு நடந்ததே வேறு,
அவள் உடலில் கரப்பான் பூச்சி உலா வருவதில் பயந்துப்போன மைவிழி துள்ளி குதிக்கையில் மேனியின் மென்மையால் துவாலையும் வழுக்கி விழுந்தது.
அடுத்தக் கணமே துவாலையை எடுக்க குனிகையில் அவளது துவாலையில் பூச்சி இருப்பதைப் பார்த்தவள் நடுங்கிப் போனாள்.
தன் மானம் காக்க துவாலையை எடுப்பதா இல்லையெனின் பூச்சியை தட்டி விடுவதா என நினைத்தவள் துவாலையை எடுக்காமல் மற்றைய ஆடை கொண்டு தன்மேனி மறைக்க அந்த ஆடையை எடுக்க செல்கையில் தான் அவளுக்கு நினைவு வந்தது தன் முன் ருத்ரதீரன் நிற்கின்றானே என்று,
வெண்நிற மேனி முழுவதையும் பார்த்த மறுகணமே இமை மூடாது அவளையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் ருத்ரதீரன்.
வெண்நிற பாறையில் வடிந்தோடும் நீரைப் போல அவளது தேகம் முழுவதும் நனைந்திருந்தது.
சற்றுப் பெருத்த மாதுளை கனிகளின் மேல் கருந்திராட்சை ஒன்றை வைத்தது போல அவளது மார்பழகோ மன்னவனை தூக்கிவாறி எறிந்தது.
அடிவியிற்றில் சிறு முன் தள்ளிய வயிறும் அதன் கீழ் அப்பப்பா ஒரு வழி சுரங்கமும் இருக்க கூடுமோ என அவனது மனம் நினைத்து இரசித்துக் கொண்டே இருந்தான்.
எவர் கூறியது தட்டையான வயிறும் கூறிய மார்பும் தான் பெண்களின் அழகு என்று அதற்கு எதிர்மறையாக இருந்தது மைவிழியின் அழகு.
அவள் அவன் முன் கீழே குனிகையில் மரம் இன்றி தொங்கிய மாங்கனிகளின் அழகோ அவள் மீது மேலும் ஆசையை தூண்டியது. அவனது மோகத்தீயோ தனலின்றி எரியத் தொடங்க,
தன் உடலை இருகையினால் மூடியவாறு கீழே அமர்ந்த மைவிழி,
“சார் வெளியே போங்க..” எனக் கூறினாள். அவள் விழிகளோ கலங்கின. ஆனால் அவள் கூறியது அவனது காதுகளை சென்று அடையவில்லை.
கீழே அமர்ந்திருக்க அவளது பின் அழகையும் பார்த்துக் கொண்டு அசையாது நின்றான் அவன்,
“சார்ர்ர்…..” என அவளது சத்தத்தில் நினைவுக்கு வந்த ருத்ரதீரன், “அம்மு……..” என மெல்லிய குரலில் அழைக்க,,
“வெளியே போங்க சார் எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கு” எனக் கூறினாள்.
ஆடையில்லாம இருக்கும் பெண்ணுடன் உள்ளே நிற்பது தவறு என அவன் மனம் கூற அங்கிருந்து வெளியே செல்ல முடிவெடுத்து நடந்தான் ருத்ரதீரன். ஆனால் அவனது சிந்தை முழுவதும் அவளது தேகத்திலேயே இருந்தது.
ருத்ரதீரன் செல்வதை பார்த்து கதவினை மூட நினைத்து எழுந்தாள் மைவிழி. ஆனால் சென்ற ருத்ரதீரனோ அசையாமல் நின்று பின்னால் திரும்பி பார்த்து,
“அம்மு என்னை மன்னிச்சுடு….” எனக் கூறினான்.
அவனது மன்னிப்பு தேவையில்லாத ஒன்று என தனக்குள் நினைத்தாலும் அதற்கான விளக்கம் கொடுக்கும் நிலையில் அவள் இல்லாததால்,
“பரவாயில்லை சார் நீங்க வெளியே போங்க” என அவனை அனுப்புவதையே நோக்கமாக கொண்டிருக்க,
“இல்லை அம்மு என்னால இதுக்கு மேலேயும் முடியலை மன்னிச்சுடு” என அவளின் அருகே வர,
ருத்ரதீரன் தன்னருகே வருவதை கண்டவள், “ஏன் சார்……., உள்ளே.. வா…” என பேச முன்பே அவளை நெருங்கி இழுத்து அணைத்தவன் அவளின் இதழ்களை கவ்விக் கொண்டான்.
இதழ்களை கவ்விக் கொள்கையில் அவளோ விலக நினைத்து தீரனை விட்டு பின்னால் போக எத்தனிக்கையில் அவளின் முதுகினை பிடித்து பின்னால் உள்ள சுவரோடு அணைத்துக் கொண்டான்.
மங்கையோ விக்கித்துப் போய் அவனது அணைப்பிலிருந்து விலக முடியாமல் நின்றாள்.
அவனோ அவளது இதழை சுவைத்துக் கொண்டே அவளது மாங்கனியொன்றை தன் கையால் தாங்கி அழுத்தம் கொடுக்க மைவிழியோ துடித்துப் போனாள்.
மைவிழியோ அவனது செயலில் மூச்சடைத்து போய் அவனது கையினை முன்னேற விடாமல் தடுக்க தீரன் தன் மறுகையை ஆயுதமாக்கி மலர் மீது போர் தொடுத்தான்.
மறுபக்க மார்பில் கோலம் போட ஆரம்பித்து அவளது அங்கத்தின் வடிவமைப்பை அளவிடத் தொடங்க மைவிழியோ பயத்திலும்லும் கூச்சத்திலும் சுருள அவளது இதழ்களை விடுவித்த தீரன்,
“அம்மு…., உனக்கு பிடிக்கலையா” என்றுக் கேட்டான். அவளோ எதுவும் கூறாமல் கண்களை மூடிக் கொண்டிருக்க, “என்னால கன்ட்ரோல் பண்ண முடியல” எனக் கூறி மீண்டும் அவள் மீது முத்த வெள்ளம் தொடுத்தான்.
கன்னம் கழுத்து என முத்தம் கொடுத்தவன் சற்று கீழே இறங்கி அவளது மார்பில் இதழ் பதிக்க, “ஆஆஆ….” என சத்தமிட்டாள் அவள்.
ஆம் அவளது மனமும் அவனது நெருக்கத்தை விரும்புவது போல இருக்க முத்தம் இட்ட மார்பை தன் வாயினுள் அடக்கினான் ருத்ரதீரன்.
ஆம் அன்னையிடம் பால் அருந்தும் குழந்தைப் போல அவன் மாறிப் போக மைவிழியோ தன்னை கட்டுப்படுத்த முடியாமல் அவனது தலையினைப் பிடித்துக் கொண்டு,
“சார்ர்ர் ஆஆஆ….ம்ம்ம்..” என முனகல் இட்டாள்.
அவன் அருந்தியபோது அவளது தனங்களின் நிலையோ மாற்றம் காண மன்னவனின் ஆண்மையின் சின்னமும் விறைத்துப் போனது.
பசி தீர பாலகனோ மங்கையின் மார்பிலிருந்து இறங்கி அவள் வயிற்றுப் பகுதியில் தன் நாவினை கொண்டு வர்ணம் தீட்டியபடி மங்கையின் அந்தரங்கத்தில் முகம் புதைக்க மைவிழியோ வெட்கத்தில் சிவந்து போனாள்.
அவனோ எவரும் அறியா இருளான குகையில் முத்தெடுக்க அவளோ தாங்க முடியாமல் அவனை தலைமுடியை அழுத்திப் பிடித்து சத்தமிட தொடங்க அவளது உடலில் உள்ள ஈரம் முழுவதையும் தன் சூட்டால் உலர்த்தியவன் தன் சூட்டை தனிக்க மங்கையை கட்டிலுக்கு தூக்கிக் கொண்டு சென்றான்.
“வே.. வேணாம் சார் இது தப்பு.” என்றவளின் மறுப்பு அங்கே மரணித்துப் போனது.
இருவரும் இன்பக் கடலில் நீச்சலடிக்க தொடங்கினர்.