விஷ்வ மித்ரன் நட்பு 58 விஷ்வாவின் அருகில் நவி அமர்ந்திருக்க, அக்ஷுவோ மித்ரனின் தோளில் சாய்ந்திருந்தாள். “எப்படி இருந்துச்சு பர்த்டே சப்ரைஸ் எல்லாம்?” என்று கேட்டாள் வைஷ்ணவி. “நல்லா பண்ணுனீங்க எல்லாரும். என்னை கடுப்பாக்கிட்டீங்க” அங்கலாய்த்துக் கொண்டான் மித்ரன். “எப்போவும் ஒரே மாதிரி விஷ் பண்ணி போரடிச்சுது. அதான் கொஞ்ச நேரம் சுத்தல்ல விட்டோம் இல்லையா அண்ணா?” அண்ணனிடம் வினவினாள் அக்ஷு. “எஸ்டி குள்ள கத்திரிக்கா!” என விஷ்வா […]
விஷ்வ மித்ரன் 💙 நட்பு 57 இரவு வானினை இமை சிமிட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் விஷ்வா. அவனைத் தேடித் தேடி களைத்துப் போய் வந்த நவிக்கு தன் தேடலுக்கு சொந்தக்காரனைக் கண்டு கொண்டதில் விழிகளில் பளபளப்பு. “ஜித்து இங்கே தான் இருக்கீங்களா?” என்ற கேள்விக்கு பதில் கிடைக்காமல் போகவே அவன் முகத்தை எட்டிப் பார்த்தாள் பாவை. கண்கள் இமைக்கக் கூட மறந்து போயிருக்க, முகத்தில் அத்தனைப் பிரகாசத்துடன் இருந்தவனின் இதழ்களில்
விஷ்வ மித்ரன் 💙 நட்பு 56 “பூக்குட்டி! பேசு டி செல்லக் குட்டி” மனைவிக்கு அழைத்து கொஞ்சிக் கொண்டிருந்தான் ரோஹன். “பண்ணுறது எல்லாம் பண்ணிட்டு பூக்குட்டி நாய்க் குட்டினு கொஞ்சினா நான் மயங்கிப் போயிருவேனா?” நொடித்துக் கொண்டாள் அவள். “நீ மயங்க மாட்ட! ஆனால் என்னை மாயமா மயக்கி உனக்குள்ள மொத்தமாக விழ வெச்சுருவ” குழையும் குரலில் உரைத்தான் ஆடவன். “மயக்க மாட்டேன் டா. இப்போ இருக்கிற கடுப்புக்கு என்
காந்தம் : 11 முகமூடி அணிந்த உருவம் மெல்ல நகர்ந்து வந்து மலர்னிகா அருகில் வந்து நின்றது. மீண்டும் கதவுப் பக்கமாக யாரும் வருவார்களா என்று பார்த்தது. பின் மலர்னிகா நல்ல உறக்கத்தில் இருக்க, இதுதான் சரியான தருணம் என்று தனது கையில் இருந்த பளபளக்கும் கத்தியை எடுத்துக் கொண்டு அவள் வயிற்றில் குத்தச் சென்றது. யாரோ வருவதை உணர்ந்த துர்க்கா நிமிர்ந்து பார்க்க, முகமூடி அணிந்த உருவம் கையில் கத்தியுடன் மலர்னிகாவை நெருங்குவதைப் பார்த்து, பக்கத்து
காளையனை இழுக்கும் காந்தமலரே : 11 Read More »
❤️🤍 இதய வானில் உதய நிலவே! 🤍❤️ நிலவு 09 அதியின் வார்த்தைகளில் மனம் வலிக்க, நடைப்பிணமாக வீடு வந்து சேர்ந்தான் உதய். வலித்தது. அவள் பேசியதை நினைக்க நினைக்க மனம் மிகவும் வலித்தது. ‘நீ யாருன்னு தெரியாது’ எவ்வளவு சுலபமாக இந்த வார்த்தையை சொல்லி விட்டாள். அதைக் கேட்டவனுக்குத் தானே தாங்க முடியவில்லை. “ஏன் இப்படி சொல்லிட்டீங்க இதயா? என்னை உங்களுக்கு பிடிக்கும். ரொம்ப பிடிக்கும். அதை உங்க கண்ணுல பார்த்திருக்கிறேன்.
9. இதய வானில் உதய நிலவே! Read More »
💙 *°•°விஷ்வ மித்ரன்°•°* 💙 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 💙 நட்பு 55 யாருமற்ற அந்த சிறிய வீட்டில் கதிரையில் கைகள் கட்டப்பட்டு அமர்ந்திருந்தான் ஒருவன். அவன் முகம் வியர்வையில் குளித்திருக்க, உடம்போ நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது. “ஏன்டா எவ்வளவு நெஞ்சழுத்தம் இருந்தால் இப்படி பண்ணி இருப்ப?” அவன் சர்ட் காலரைக் கொத்தாகப் பற்றினான் எதிரில் நின்றவன். “சா…சார் என்னை விட்டுடுங்க. நான் எதையும் வேணும்னே பண்ணலை. பணத்துக்கு ஆசைப்பட்டு இப்படி பண்ணிட்டேன்” அவனது
விஷ்வ மித்ரன் 💙 நட்பு 54 “ஹேய் நவி!” தன்னவளை அழைத்தான் விஷ்வா. முகத்தைத் திருப்பிக் கொண்டு நின்றாள் மனைவி. “ஓய்ய் ஹனி” அவள் முகத்தருகே கையை ஆட்டிட மௌனமாய் பார்வையை எங்கோ செலுத்தினாள் அக்கோபக்காரி. பல்லைக் கடித்தவன் பொறுமை இழந்து, “பேய் நவி” என்க, சடாரெனத் திரும்பி அவனை முறைத்தாள். “நான் சும்மா சொன்னேன். இப்போ உன் பார்வையைப் பார்க்கும் போது நிஜ பேய் மாதிரி இருக்கு”
விஷ்வ மித்ரன் 💙 நட்பு 53 சின்னஞ் சிட்டுக்களின் கீச்சுக் குரல்களில் அமர்க்களமாய் இருந்தது அந்த சிறுவர் பூங்கா. கல்பெஞ்சில் அமர்ந்து ரோஹனின் கை கோர்த்து, ஓடியாடும் சிறுவர்களின் புன்னகை மாறாத வதனத்தை இமை மூடாமல் பார்த்திருந்தாள் பூர்ணி. “பூ….!!” என்று அழைத்த ரோஹனின் பார்வை மனைவியின் முகத்தில் ஜொலித்த பிரகாசத்தை மனம் நிறைய ரசித்தது. “ம்ம் என்ன ரோஹி?” பக்கவாட்டாக அவனை ஏறிட்டாள் அவள். “நீ சந்தோஷமா
விஷ்வ மித்ரன் 💙 நட்பு 52 கண்ணாடி முன் நின்று தலை துவட்டிக் கொண்டிருந்தாள் அக்ஷரா. அவளைப் பின்னால் இருந்து அணைத்தான் மித்து. “அருள்” என அழைத்தவளின் கழுத்தில் நாடி குற்றி அவளைக் கண்ணாடி வழியே பார்த்தான் அவன். “என்னடா பார்வை?” புருவம் உயர்த்தினாள் பாவை. “நீ தான் என்னைப் பார்க்க மாட்டேங்கிற. நானாவது பார்த்துட்டு போறேனே விடு” அவன் பார்வையின் கூர்மை இன்னும் அதிகரித்தது. அந்த ஆழமான
விஷ்வ மித்ரன் 💙 நட்பு 51 நெற்றியை விரலால் நீவி விட்டுக் கொண்டான் விஷ்வா. “இது எப்படி நடந்தது? நம்ம கம்பனி டீடேல்ஸ் எல்லாம் எப்படி குமார் கம்பனிக்கு போச்சு?” உள்ளுக்குள் கோபத் தீ பற்றி எரிந்தது. வெளியில் கிளம்பி வந்தவனிடம் “சார் மீட்டிங் போக டைம் ஆச்சு” என்றான் பீ.ஏ. “மீட்டிங் கேன்சல். எல்லாரும் கிளம்புங்க” ஆக்ரோஷமாகக் கத்தினான் அவன். தம் எம்.டியின் கோபத்தில் நெஞ்சுக்கூடு சில்லிட நின்றனர்
