அந்தியில் பூத்த சந்திரனே

அம்ருதா குளித்து முடித்து வெளியே வந்தவள் ஹர்ஷாவை பார்க்க அவன் எதிர் புறம் திரும்பி எதையோ வெறித்த வண்ணமே நின்றிருந்தான். இரவு நடந்த விடயங்களை எண்ணி பார்த்தவளுக்கு அவனை நேருக்கு நேர் சந்திக்கவே முடியாமல் வெட்கம் பிடுங்கி தின்றது.  கூந்தலை பின்னலிட்டு, நெற்றி வகுட்டில் குங்குமம் வைத்து அழகாக தயாராகி முடித்ததும் அவன் புறம் திரும்பி பார்க்க, அவன் ஏதோ தீவிர சிந்தனையில் இருப்பது போல தெரிந்தது. அவனை தொந்தரவு செய்யாமல் அறையை விட்டு வெளியேறியவள் ஆத்யாவை

வீட்டிற்கு வந்ததிலிருந்து நிரஞ்சனா முகத்தில் மருந்துக்கும் சிரிப்பில்லை. திருமணத்தின் போதும், அதற்க்கு முன்பும் கூட புடவை, நகை வாங்க சென்ற இடத்திலும் கவனித்துக்கொண்டுதான் இருந்தான். அவளுடைய பிடித்தமின்மையும் அம்ருத்தா மீதான வெறுப்பு  பார்வையும் ஹர்ஷாவுக்கு நன்றாகவே புரிந்தது. இருப்பினும் அவன் எதையும் கண்டுகொள்ளவில்லை. இரவு உணவு தயாராக இருக்க அனைவரும் அமர்ந்து பேசி சிரித்தப்படியே சாப்பிட தொடங்கினர். அப்போது ஹர்ஷாவின் கைபேசி ஒலிக்க அதை எடுத்து காதில் வைத்தவன் தன்னுடைய ரெஸ்டாரண்ட் இன்டீரியர் டெகரேஷன் மாற்றுவதை பற்றி

தன்னை மிரண்டு போய் பார்த்தவளை கண்டு, “எனக்கு குழந்தையே பிறக்காதுன்னு பொய் சொல்லி, என்னை வார்த்தைகளால எவ்வளவு காயப்படுத்திருப்ப? அதோட விட்டியா? என்னோட அப்பா, அம்மா முன்னாடியே வச்சு ஒரு குழந்தை பெத்துக்குற தகுதி எனக்கில்லைன்னு சொல்லிதான டிவோர்ஸ் வாங்கின?” என்று அதீத கோபத்துடன் அவன் கேட்க, “ஆ.. ஆமா.. அது உண்மைதானே? மெடிக்கல் சர்டிபிகேட் கூட என்கிட்ட இருக்கு.” என்று பயத்தில் திக்கி திணறி கூறி முடிக்கும் முன்னரே அவள் கன்னத்தில் “பளார்..” என அறைந்திருந்தான்

தங்கள் இருவருக்குமான காஃபி, டீயை எடுத்துகொண்டு அறைக்குள் நுழைய, ஆத்யா இன்னும் உறங்கி கொண்டிருந்ததை பார்த்தவள்  நேராக ஹர்ஷாவிடம் சென்றாள். ஹர்ஷாவோ பால்கனியில் அமர்ந்து லேப்டாப்பில் வேலை பார்த்து கொண்டிருந்தான். அம்ருதா அவன் அருகில் வந்து “காஃபி எடுத்துக்கோங்க” என்று கூறி அவன் முன்பு நீட்ட,  “தேங்க்ஸ் அம்ருதா” என்றவன் அதனை புன்னகை முகமாய் வாங்கி கொண்டான்.   இருவரும் அருந்தி கொண்டிருந்த நேரம் ஆத்யா தூக்கம் கலைந்து எழுந்தவள் அம்ருதாவிடம் தூக்க கலக்கத்தில் தடுமாறியப்படியே நடந்து

முதலில் அறைக்கு செல்லாமல் தயங்கியப்படி அங்கேயே நின்றவள் ‘எப்படியும் போய்தானே ஆகனும்?’ என்று எண்ணி ஒவ்வொரு அடியாக எடுத்து வைத்து படியேறி செல்ல துவங்கினாள். அறை கதவை தட்ட நினைத்து கதவின் மீது தனது கரத்தை பதிக்க, கதவு தானாக திறந்து கொண்டது. உள்ளே நுழையும்போதே ஆத்யா, ஹர்ஷாவின் பேச்சு சத்தம் கேட்டு கொண்டிருந்தது. கதவை தாழிட்டு விட்டு திரும்பி என்னவென்று பார்க்க ஆத்யாவிற்கு வன விலங்குகளை வைத்து கதை சொல்லி கொண்டிருந்தான் ஹர்ஷா. “ம்மா… நீங்களும்