இதயமே இளகுமா இளமயிலே

கோகியை தேடி அவள் வீட்டிற்கு வந்தாள் செம்பா.     “ஏய்!, கோகி அத்தை வேலைக்கு போய்ட்டாங்களா?” “ஆமா” செம்பா. என்றாள் கோகி, வீட்டின் உள்ளே இருந்து குரல் கொடுத்தபடி “நம்ம எப்போ போகலாம்?.” “நம்ம ஏன் போகனும்” என்றபடி வெளியே வந்தாள் கோகி தட்டு நிறைய சாப்பாட்டுடன் “விளையாடதான்டி” “அம்மா இன்னைக்கு வரவேணாம் சொன்னாங்களே செம்பா?” “ஏன்?” “தெரியலை செம்பா. அம்மாவுக்கு இன்னைக்கு வேலை வேற இடத்துலயாம். அதனால் என்னை சாப்பாடு கொண்டு வரவேண்டாம்னு சொன்னாங்க.”

ஆசையில பாத்திகட்டி களையை தானே அறுக்க வந்தேன் நான் கோகி. செம்பாகிட்ட திட்டு வாங்கி புல்லை தானே அறுக்க வந்தேன் நான் கோகி.. நானா வரலையே செம்பாதானே வரவச்சாள். “ஏன்டி அமைதியா வேலை செய்யமாட்டியா ஒரு கட்டு புல் அறுக்கலை… அதுக்குள்ள ஓராயிரம் வார்த்தை பேசுற… “உன்னை யாரு இன்னைக்கு டியூட்டி மாற்ற சொன்னது.” “அம்மாவுக்காகதான்”.  “வேலைக்கு சேர்ந்த இரண்டாவது நாளில் ட்யூட்டி மாத்திருக்க, உன்னை என்ன பண்றது”. “ஒன்னும் பண்ண வேணாம். ஒழுங்கா வேலையை பாரு.

கோகிலா செம்பாவை தேடி அந்த இடத்திற்கே வந்துவிட்டாள். செம்பா நடந்து வருவதை பார்த்தவள் “உன்னை எங்கெல்லாம் தேடுறது, ஏதோ பச்ச பிள்ளையை தொலைத்த மாதிரி, “ஐயோ என் ஆத்தாவை காணும்னு மாமா ஒப்பாரி வச்சிட்டு இருக்கார். நீ இங்கே என்னடி பண்ற? அப்போ எங்க கூட சாமி பின்னாடி கோவிலுக்கு எல்லாம் வரலையா?”…. “ இல்லடி நான் நடந்து வரும்போது பின்னாடி வந்தவங்க, கூட்டத்துல பின்னாடி சேலையில மிதிச்சுட்டாங்க, அது சேலை லேசா அவிழ்ந்த மாதிரி ஆகிடுச்சி,