உள்நெஞ்சே உறவாடுதே

அத்தியாயம் 5 உயிர் தீண்டும் உணர்விதிலே உள்ளுயிரும் உருகுதடி! ———— ஷக்தி மகிழவன் பேசியதைக் கேட்டு உறைந்த நிலைக்குச் சென்ற பிரகிருதி, பேச்சற்றுத் தனக்கென ஒதுக்கப்பட்ட அறைக்குச் சென்று விட்டாள். அவளது அமைதி அவனது இதயத்தைத் தாறுமாறாகத் துடிக்க விட்டது. ஏதோ உள்ளுக்குள் உடைந்த நிலை. ஆனால், எப்போதும் போல வெளியில் சொல்லி விட வார்த்தைகள் தேடி, உணர்வின் உருவம் தேடித் தொய்ந்து போகிறான். இனி அவள் தன்னுடன் இருக்க மாட்டாள் என்பது மட்டும் அவனுக்கு நிச்சயம். […]

வார்த்தைப் போரில் வாகை சூட அழைக்கிறேன் வானழகியே… உணர்வற்ற உள்நெஞ்சின் உருவம் கேட்டால்… உயிர் மட்டுமே உனதாகும்!!! சிறிது நேரம் தனித்து இருந்து விட்டு, ஷக்தியின் அறைக்கே சென்றாள் பிரகிருதி. அலைபேசியில் கவனத்தைச் செலுத்தி இருந்தவன், அவள் வந்ததைக் கண்டதும், “ரொம்ப லேட் ஆகிடுச்சு ருதி. படுத்து தூங்கு” என பக்கத்து படுக்கையைக் கை காட்ட, அவனை முறைத்து விட்டு, சோஃபாவில் படுத்துக் கொண்டாள். அதில் ஆடவனின் முகம் சுருங்கிப் போனது. எதுவும் பேசாமல் உறங்கி விட்டான்.