தீராத ஆறாத பேராசையடி பெண்ணே..

பேராசை- 41 ஆம், சுவரில் இரத்தக் கரை படிந்து இருந்தது. அதைப் பார்த்து அதிர்ந்தவனுக்கு எப்படி இந்த இரத்தக் கரை படிந்து இருக்கும் என ஊகிக்க சில நொடிகள் பிடித்தன.   புரிந்த கணம் அப்படியே அசைவின்றி வெறிக்கத் தொடங்கியவனின் நினைவு அன்று அவனின் விருதுகளைப் அவள் போட்டு உடைத்ததனால் அவளின் கழுத்தைப் பற்றிப் பிடித்து தூக்கியதும் பின்னர் அவளை அப்படியே விடுவிக்கும் போது நெற்றியிலும் காலிலும் அவளுக்கு காயங்கள் ஏற்பட்டு இரத்தம் வழிந்தது அவன் நினைவில் […]

பேராசை – 39 போகும் அவனை வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தவளது விழிகளோ உயிர்ப்பைத் தொலைத்து இருந்தன.   போவதற்கு வழியும் தெரியாது இதில் தனியாக வழி தவறிச் சென்று காட்டு விலங்குகளிடம் சிக்கி உயிர் போவதை விட தானே உயிரை மாய்த்துக் கொண்டால் என்ன? என்று நினைத்தவள் மனதில் விக்ரம் என்று ஒருவன் இருக்கின்றான் என்ற நினைவு கூட வர வில்லை.   அதே விரக்தி மனநிலையில் விழிகளை மூடித் திறந்து ஆழ்ந்த ஒரு பெரு

பேராசை – 34   ஆம், அங்கு நதி ஓடிக்கொண்டு இருக்க, கீழே விழுந்த வேகத்தில் நதியில் விழுந்து இருந்தாள் ஆழினி. அவன் விழிகள் வெறித்தது வேறு எதையும் அல்ல, நதியில் ஆழினி ஒரு பக்கம் வீழ்ந்து இருக்க அவளுக்கு சற்றே தள்ளி அவன் பார்த்துக் கொண்டு இருக்கும் போதே பிரானா  மீன்கள் தன் கூர் போன்ற பற்களால் உயிருள்ள ஒரு மிருகத்தின் உடலை  துளைத்து மின்னல் வேகத்தில் உண்ண, அணுவணுவாக உயிருடன் கதறலோடு இறந்த அந்த