அந்த மான்ஸ்டரோ கண்களிலிருந்து கண்ணாடியை கழட்டாமல் அப்படியே கால் மேல் கால் போட்டுக்கொண்டு அந்த காபி ஷாப்பில் இவனை பார்த்துக்கொண்டே வேலைப்பார்த்துக்கொண்டிருக்கும் அந்த மருண்ட மான்குட்டியையே இமைக்காமல் பார்த்துக்கொண்டிருக்க.. அந்த மருண்ட மான்குட்டி பெண்ணவளோ காபி கொட்டையினை அறைத்த தூள்களில் சுடுதண்ணீரை ஊற்றுவதும் பின் இவனை பார்ப்பதும், பின் அதனை ஒரு நீண்ட கப்பில் ஊற்றுவதும் பின் இவனை பார்ப்பதும், பின் அதில் சர்க்கரை கட்டிகளை போடுவதும் பின் இவனை பார்ப்பதும், பின் அதில் பாலை ஊற்றுவதும் இவனை பார்த்துக்கொண்டே கலக்குவதுமாக இருக்க..
அவளின் ஒவ்வொரு செயலையும் கால் மேல் கால் போட்டுக்கொண்டு உட்கார்ந்திருந்தான் அந்த மான்ஸ்டர். அவளின் செயலில் அவனது இரும்பு உடல் கூட கொஞ்சம் தளர்வதாக இருக்க.. அவன் இறுக்கமான இதழ்களும் விரிவதாக இருக்க ஆனால் அதனை எதையும் தளர்த்துவதாக இல்லை அவன். அவனுக்கு அது பழக்கமும் இல்லையே.
இப்படியே நேரம் ஓட.. திடீரென்று அந்த காபி ஷாப்பின் உள்ளே திடுதிடுபென நான்கு ஆட்கள் நுழைய.. அதனை அவள் கவனித்தாளோ இல்லையே அந்த ஹேஷல் நிற கண்களுக்கு சொந்தக்காரனுக்கோ நன்றாக பதிந்து போனது. சொல்லப்போனால் இப்போது அவனின் இறுக்கம் தளர்ந்த இதழ்களோ இப்போது மறுபடி இறுக்கத்தை தான் பூசிக்கொண்டது.
அந்த நான்கு ஆட்களை பார்த்த அந்த காபி ஷாப்பின் உரிமையாளரோ அந்த மருண்டை பெண்ணவளை பார்த்து கண்காட்ட.. அவளோ சரி என்று தலையாட்டியவாறே அந்த நால்வர் இருக்கும் இடம் நோக்கி சென்றாள்.
“ஹாய் சார் குட்மார்னிங் வாட் யூ வான்ட் சார்..”என்று பெண்ணவள் பதற்றமே இல்லாமல் அவர்களிடம் வினவ.
அதனை கேட்ட நால்வரின் கண்களும் அந்த பெண்ணவளின் வரிவடிவமான உடல் அழகில் மயங்கி போக.. நால்வரும் ஒருவரை ஒருவர் வாவ் என்ற வார்த்தையை முணகியவாறே பார்த்துக்கொண்டனர். அந்த வாவ் என்ற வார்த்தை அவர்களுக்கு அருகிலே நின்ற பெண்ணவளின் காதில் விழாமல் போனாலும் அவர்களுக்கு பத்தடி தூரத்தில் உட்கார்ந்திருந்த அந்த மான்ஸ்டரின் காதுகளுக்குள் விழ தான் செய்தது.
அதில் அவனின் மேனி இறுக.. கண்களோ அந்த நால்வரையும் பொசுக்கியது.
அவர்கள் நால்வரும் அவளின் மேனியை பார்த்து ஏதோ ஹிந்தியில் கூற அதற்கு அர்த்தம் தெரிந்த பெண்ணவளுக்கோ உடல் குறுகிப்போக. முகம் நடுங்கி போனது. அவளின் கண்கள் பயத்துடனே அந்த மான்ஸ்டரை நிமிர்ந்து பார்க்க.. அவள் நினைத்தது போல அடுத்த நிமிடம் காற்றாக பறந்து வந்து அந்த நால்வரையும் ரத்தம் சொட்ட வைத்திருந்தான் அவளின் மான்ஸ்டர்.
அவனின் செயலில் அவள் உடல் வழக்கம் போல நடுங்க.. அந்த மான்ஸ்டரோ அவளின் கைகளை இறுக்கமாக பிடித்துக்கொண்டவன் அவளை தரத்தரவென இழுத்துக்கொண்டு தன் காரினை நோக்கி செல்ல.. அவளின் கால்களோ அவனின் இழுப்புக்கு பயந்து தள்ளாடியது.
அவளை காருக்குள் தள்ளிவிட்டவனோ.. “ஹவ் டேர் தே டச் மை கேப்பச்சினோ..”என்று அந்த காரே அதிர கத்த. பெண்ணவளோ அப்படியே அவன் கத்தலில் கண்களை மூடி உட்கார்ந்திருந்தாள்.
“எப்டி அவனுங்க உன்ன டச் பண்ணலாம் மைனா..”என்று அவளுக்கு அடுத்த அடைமொழி வைக்க.. அவன் மைனா என்று அழைக்கும் மைத்ரேயியும் அவனை அதே மிரட்சி பார்வை பார்த்தாள். “ம்ச் இதுக்கு தான் உன்ன எங்கூடவே வந்துடுனு சொன்னேன்.. நீ புல்ஷிட் மாதிரி மாட்டேன் மாட்டேன்னு என் உயிர எடுக்குற..”என அந்த காரே அதிரும் அளவிற்கு கர்ஜிக்க.. இப்போது பெண்ணவள் அதில் கடுப்பாகி போனாள்.
“வொய் நான் உங்க கூட வரனும் மான்ஸ்..”என்று அவனை போல அல்ல என்றாலும் சிட்டுக்குருவி கத்துவது போல ஒரு கத்தலை போட்டவளோ.. “அதான் என்ன பிடிக்கலனு சொல்லிட்டீங்க இல்ல.. தென் வொய் நான் உங்க கூட வரனும் மான்ஸ்..”என்றவளோ.. அவனின் அணைப்பில் இருந்து கடினப்பட்டு வெளியில் வந்தவளோ.. “நெவர்.. என் வாழ்க்க இங்க தான் இந்த காபி ஹவுஸ் தான் என் வாழ்க்கை. இனி என்னை பாக்க வராதீங்க மான்ஸ்..”என்றவளோ அவனின் அக்னி பார்வையை கூட கணக்கில் கொள்ளாமல் இறங்கி ஓட.. அவளின் நிலையை நினைத்து அந்த மான்ஸ்டரோ கோவத்தின் உட்சிக்கே சென்றுவிட்டான்.
