*°•°விஷ்வ மித்ரன்°•°* ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ நட்பு 55 யாருமற்ற அந்த சிறிய வீட்டில் கதிரையில் கைகள் கட்டப்பட்டு அமர்ந்திருந்தான் ஒருவன். அவன் முகம் வியர்வையில் குளித்திருக்க, உடம்போ நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது. “ஏன்டா எவ்வளவு நெஞ்சழுத்தம் இருந்தால் இப்படி பண்ணி இருப்ப?” அவன் சர்ட் காலரைக் கொத்தாகப் பற்றினான் எதிரில் நின்றவன். “சா…சார் என்னை விட்டுடுங்க. நான் எதையும் வேணும்னே பண்ணலை. பணத்துக்கு ஆசைப்பட்டு இப்படி பண்ணிட்டேன்” அவனது […]
விஷ்வ மித்ரன் நட்பு 54 “ஹேய் நவி!” தன்னவளை அழைத்தான் விஷ்வா. முகத்தைத் திருப்பிக் கொண்டு நின்றாள் மனைவி. “ஓய்ய் ஹனி” அவள் முகத்தருகே கையை ஆட்டிட மௌனமாய் பார்வையை எங்கோ செலுத்தினாள் அக்கோபக்காரி. பல்லைக் கடித்தவன் பொறுமை இழந்து, “பேய் நவி” என்க, சடாரெனத் திரும்பி அவனை முறைத்தாள். “நான் சும்மா சொன்னேன். இப்போ உன் பார்வையைப் பார்க்கும் போது நிஜ பேய் மாதிரி இருக்கு”
விஷ்வ மித்ரன் நட்பு 53 சின்னஞ் சிட்டுக்களின் கீச்சுக் குரல்களில் அமர்க்களமாய் இருந்தது அந்த சிறுவர் பூங்கா. கல்பெஞ்சில் அமர்ந்து ரோஹனின் கை கோர்த்து, ஓடியாடும் சிறுவர்களின் புன்னகை மாறாத வதனத்தை இமை மூடாமல் பார்த்திருந்தாள் பூர்ணி. “பூ….!!” என்று அழைத்த ரோஹனின் பார்வை மனைவியின் முகத்தில் ஜொலித்த பிரகாசத்தை மனம் நிறைய ரசித்தது. “ம்ம் என்ன ரோஹி?” பக்கவாட்டாக அவனை ஏறிட்டாள் அவள். “நீ சந்தோஷமா
விஷ்வ மித்ரன் நட்பு 52 கண்ணாடி முன் நின்று தலை துவட்டிக் கொண்டிருந்தாள் அக்ஷரா. அவளைப் பின்னால் இருந்து அணைத்தான் மித்து. “அருள்” என அழைத்தவளின் கழுத்தில் நாடி குற்றி அவளைக் கண்ணாடி வழியே பார்த்தான் அவன். “என்னடா பார்வை?” புருவம் உயர்த்தினாள் பாவை. “நீ தான் என்னைப் பார்க்க மாட்டேங்கிற. நானாவது பார்த்துட்டு போறேனே விடு” அவன் பார்வையின் கூர்மை இன்னும் அதிகரித்தது. அந்த ஆழமான
விஷ்வ மித்ரன் நட்பு 51 நெற்றியை விரலால் நீவி விட்டுக் கொண்டான் விஷ்வா. “இது எப்படி நடந்தது? நம்ம கம்பனி டீடேல்ஸ் எல்லாம் எப்படி குமார் கம்பனிக்கு போச்சு?” உள்ளுக்குள் கோபத் தீ பற்றி எரிந்தது. வெளியில் கிளம்பி வந்தவனிடம் “சார் மீட்டிங் போக டைம் ஆச்சு” என்றான் பீ.ஏ. “மீட்டிங் கேன்சல். எல்லாரும் கிளம்புங்க” ஆக்ரோஷமாகக் கத்தினான் அவன். தம் எம்.டியின் கோபத்தில் நெஞ்சுக்கூடு சில்லிட நின்றனர்
விஷ்வ மித்ரன் நட்பு 50 பாதையில் இருளின் இடையே மெல்லமாய்க் கசிந்த ஒளிக் கீற்றை ஊன்றி அவதானித்தாள் வைஷ்ணவி. ஓர் ஆடவன் வருவது நிழலாகத் தெரிய, அச்சத்தில் உள்ளம் பதை பதைத்தது. திரும்பிப் பார்க்க அங்கோ விஷ்வாவைக் காணவில்லை. இன்னும் பயந்து போனாள் அவள். அந்த உருவம் அவளை நெருங்கி வந்த சமயம் வீதி விளக்கும் அணைந்து விட, “விஷு” என அவள் அதிர்ந்தாள். “ஹேய் பேபி! ஐ
விஷ்வ மித்ரன் நட்பு 49 இருள் கசிந்த வானை இமை விலத்தாது பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் அக்ஷரா. “ஹேய்…!!” எனும் கத்தலில் திடுக்கிட்டு அவ்விடம் நோக்க சிரிப்புடன் வந்தமர்ந்தான் விஷ்வா. “என்னடி அப்படி பார்க்குற? நைட் ஆச்சு தூங்கலையா?” தங்கையிடம் கேட்டான் அவன். “தூக்கம் வரலைண்ணா” “அண்ணாவா? அட அதிசயமா கூப்பிடுற?” வியக்கும் போது அவன் தோளில் தலை சாய்த்தாள் அக்ஷு. “வாயாடி! என்னடி புதுசு புதுசா
விஷ்வ மித்ரன் நட்பு 48 “மாம்…..!!” என்று தாயைக் கட்டிக் கொண்டாள் அக்ஷரா. “நல்லா இருக்கியா குட்டிமா?” அவளை அணைத்துக் கொண்ட நீலவேணியிடம், “தடியா எங்கே?” என்று வினவினாள் மகள். “இதோ இருக்கேன்டி ஒல்லிக்குச்சி” ஓடி வந்து அவள் தலையில் தட்டினான் விஷ்வா. “ஸ்ஸ்! எத்தனை நாள் கழிச்சு வந்திருக்கிறேன். எப்படி இருக்கே தங்கச்சிமானு ஆசையாக் கூப்பிட்டு கொஞ்சாமல் இப்படி அடிக்கிறியே. இது உனக்கே நியாயமா?” தலையைத் தடவிக்
விஷ்வ மித்ரன் நட்பு 47 ஆபிஸில் இருந்து வீடு திரும்பிய மித்ரன் உள்ளே நுழையும் போது அவனை இடைநிறுத்தியது தந்தையின் இடை விடாத இருமல். உள்ளே ஓடியவன் நெஞ்சைத் தடவியவாறு இருமியவரைக் கண்டு நெஞ்சம் பதை பதைக்க, “அம்முலு! சீக்கிரம் வா” என மனைவியை சத்தமாக அழைத்தான். அவளின் சத்தமே இல்லாதிருக்க, அவசரமாக சமயலறைக்கு ஓடி தண்ணீர் கொண்டு வந்து புகட்டினான். “என்னாச்சு டாடி? உங்களுக்கு என்ன பண்ணுது?”
விஷ்வ மித்ரன் நட்பு 46 தன்னை அழுத்தமாகப் பார்த்திருக்கும் மனைவியைப் புரியாது நோக்கினான் ரோஹன். “கேள்வியா பார்ப்பியே தவிர என்னனு வாய் திறந்து கேட்க மாட்டே. அது தானே உன்னோட பழக்கம். எல்லாம் தெரிஞ்சும் மறைச்சுட்டு கல்லு விழுங்கினவன் மாதிரி இருப்ப. உனக்கு பெரிய தியாகின்னு நினைப்போ?” படபடவென பொரிந்து தள்ளினாள் பூர்ணி. “எதுக்கு டி புதிர் போடுற?” “நானு? நான் புதிர் போடுறேனா? என்னைச் சுற்றி ஒரு
