“ஓகே மகி… இப்ப நான் உள்ள போறேன்…” என்றவன் தன் கையில் இருந்த டச் பேடை அவளிடம் கொடுத்து, “என் டிரஸ் புல்லா கேமரா ஃபிட் பண்ணியிருக்கிறதால உள்ள என்ன நடக்குதுன்னு உனக்கு இங்கிருந்தே பார்க்கலாம்… ஏதாவது டேஞ்சரான விஷயத்த பார்த்தா… இல்லனா வித்தியாசமான ரேடியோ வேவ்ஸ்ஸ இந்த மானிட்டர்ல நீ பார்த்தன்னா இந்த பட்டனை கிளிக் பண்ணு…” என்றவன் படகில் இருந்த சிஸ்டத்தில் ஒரு பட்டனை அழுத்த அவன் கையில் மாட்டியிருந்த சிவப்பு நிற சென்சர் லைட்கள் ஒளிரத் தொடங்கின…
“ஓஹ்… நைஸ்… இதுல ரொம்ப அனுபவம் போல உங்களுக்கு” என்று அவன் ஒவ்வொரு விடயத்தையும் கையாளும் நேர்த்தியையும் வேகத்தையும் அனைத்தையும் அறிந்து வைத்து இருந்ததை பார்த்துக் கேட்டாள்…
அவளைப் பார்த்து சிரித்தவன், “கேமராவை ஃபிட் பண்ணிட்டு வந்தே சொல்றேன்” என்றவாரு எழும்பியவன், அவள் இடையை பிடித்து தன்னை நோக்கி இழுத்தான்…
“இப்படியே சொல்லி சொல்லி… என்கிட்ட எல்லாத்தையுமே மறைக்கிறீங்க… நான் தான் எதுவும் தெரியாம… ஒண்ணுமே விளங்காம உங்களோட இழுபட்டு வந்துட்டு இருக்கேன்…” என்றபடி அவன் ஆக்சிஜன் மாஸ்க்கை சரி செய்தாள்…
“என்னது… கிளைமேட் செம்மயா இருக்கா… இந்தக் குளிரயே தாங்க முடியல… இதுல செம கிளைமேட்டா… விளங்கிடும்” என நினைத்தவள் அவனை புரியாது பார்க்க…
“உன்ன இப்ப இறுக்கமா கட்டிப்பிடிச்சு லிப் லாக் பண்ணனும் போல இருக்கு… ஆக்சிஜன் மாஸ்க் போட்டு இருக்கிறதால ஒன்னும் பண்ண முடியல… வந்து உன்ன பார்த்துக்கிறேன்” என தன் ஒற்றை கையால் அவள் கழுத்தை வருடியபடி கூறியவன், அவளிடம் இருந்து விலகி நீரினுள் பாய்ந்தான்…
அபின்ஞான் கடலின் ஆழம் வரை நீந்திச் செல்ல ஆரம்பித்தான்… திரையை பார்த்துக் கொண்டிருந்த மகிமாவின் கண்களோ ஆச்சரியத்தில் விரிந்தன….
“வாவ் இந்த பிளேஸ் எவ்ளோ அழகா இருக்கு… எவ்ளோ டெக்னாலஜிஸ் வளர்ந்தாலும் மனுஷனால இன்னும் கடலுக்கு அடியில் உள்ள விஷயங்களை தான் கண்டுபிடிக்க முடியல” என முனுமுனுத்தவள் திரையை உன்னிப்பாக பார்த்தபடியே இருந்தாள்…
அபின்ஞான் கடலில் ஆழமான பகுதியை நோக்கிச் செல்ல அவளுக்கோ கொஞ்சம் பயமாகவும் இருந்தது…
உள்ளே செல்லும் போது வெளிச்சம் குறைந்து கொண்டே சென்றது…அவன் பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்திக் கொண்டு சென்றாலும்… அவள் மனமோ திக் திக் என்ற அடித்துக் கொண்டது…
அபின்ஞானும் கடலுக்கு அடியில் இருந்த பாறையொன்றில் கேமராவை பொருந்துவது தெரிந்தது…
மகிமா பெருமூச்சு விட்டுக் கொண்டாள்.
ஒரு சில நிமிடங்களில் அவ் வேலையை முடித்தவன், சொன்னது போலவே பத்து நிமிடங்களிலே மேலே வந்து விட்டான்…
படகில் அவன் ஏர அவள் கையை நீட்ட இதழ்களுக்குள் சிரித்த படி அவள் கையை பற்றி மேலே ஏரியவன் தான் அணிந்திருந்த ஆக்ஸிஜன் மாஸ்க், சேஃப்டி ஜெக்கட்டை கலைந்து விட்டு அவளை நெருங்கி வர, “அபி நீங்க ஈரமா இருக்கீங்க… இங்க ரொம்ப குளிரா வேற இருக்கு…” என்று சொல்லி முடிப்பதற்கு முன்பே அவள் இதழ்களின் கதகதப்பை உறிஞ்ச ஆரம்பித்து விட்டான்…
அவள் உடலோ அவன் உடலில் இருந்த மொத்த ஈரத்தையும் உறிஞ்சி கொண்டிருந்தது…
அவனால் அவளும் முழுமையாக ஈரமாகிவிட அந்தத் திடீர் குளிரில் அவள் மேனியும் சிலிர்த்து நடுங்கத் தொடங்கி விட… அவளை இறுக்கமாக அணைத்து அவனே அவளுக்கு கதகதப்பையும் வழங்கினான்…
அவள் இதழ்களை பொறுமையாக விடுவித்தவன் அவள் கண்களை பார்த்து, “நடுக் கடல்ல… அதுவும் ஸ்பேஸ்ஸான பிளேஸ் ல வெச்சி லிப் லாக் பண்றது செம்ம கிக்கா இருக்குல்ல” என்று கேட்க,
“அபி… குளிர் தாங்க முடியல கப்பலுக்கு போயிடலாம்… இங்க என்ன கிக்க கண்டீங்கன்னு தான் எனக்கு புரியல” என்றவர் பற்கள் தந்தி அடிக்க நடுக்கத்துடன் அவனுடன் ஒட்டி நின்றபடி கூற…
“நீ இப்படியே நின்னுட்டு இருந்த எனக்கு எப்படி போட்ட ஓட்ட நினச்சும்…” என்று கூறியவனுக்கு அவளது நெருக்கத்தில் அவஸ்தையாகிப் போனது…
தன் கட்டுப்பாடுகளை மீறி, அவள் மேனியில் அவன் கைகளோ இஷ்டத்துக்கு அத்துமீறி அலைய விட்டுக் கொண்டிருந்தான்…
அவன் அத்துமீறளில் தான் மகிமாவுக்கு தாம் இருக்கும் இடம் நினைவுக்கு வர, அவன் மார்பில் கையை வைத்து தள்ள… உணர்வுகளின் பிடியில் இருந்தவனோ அவளிடமிருந்து விலக மறுத்தான்…
மீண்டும் அவன் மார்பில் கையை வைத்து பலமாக அவனை தள்ளி விட்டவள், “என்ன பண்ணிட்டு இருக்கீங்க ” என்று அவனை முறைத்தபடி கேட்டாள்…
“ஓஹோ… ஆரம்பத்துல உங்கள… அதாவது உங்க டேட்டூவ நான் தொடவே கூடாதுன்னு சொன்னீங்க… அவ்ளோ அட்வைஸ் பண்ண நீங்களே இப்படி ஓபன் ஸ்பேஸ்லயே கண்ட்ரோல மிஸ் பண்ணலாமா…” அடக்கப்பட்ட புன்னகையுடன் கேட்க,
“ராட்சஷி வேணும்னே பழிவாங்றா” என முனுமுனுத்தவன், அவளை அழைத்துக்கொண்டு கப்பலுக்கு வரும் போது மாலையாகி விட்டிருந்தது…
குளியலறைக்குள் சென்ற மகிமா பிரஷ்ஷாகி கையில்லாத ஒரு நைட்டி ஒன்றை அணிந்து என்னைப் பார் என்பது போல் வர, அபின்ஞானுக்குத்தான் தன் உணர்வுகளுக்கு கடிவாளமிட முடியவில்லை…
அவன் உணர்வுகளோ கட்டவிழ்ந்து சென்று கொண்டிருந்தன.
அவள் அருகே சென்றவன் அவளை தொட பார்க்க, அவனது கை அவனது கையை தட்டி விட்டவள், “அடிங் மேல கைய வச்சா சாவடிச்சிடுவேன் டா” என்று கூறி விட,
அவனது கண்களோ அதிர்ந்து விரிந்து கொண்டன…
அன்று அவன் அவளுக்கு சொன்ன அதே வார்த்தைகள்… அச்சு பிசகாமல் சுவரில் அடித்த பந்தாக அவனை நோக்கிய திரும்பி வந்த விட்டது.
குரலை செருமிக் கொண்டவன் தன் பழுப்பு நிற விழிகளால் அவளைக் கூர்மையாக பார்த்தவன், “என்னடி என்ன செடியூஸ் பண்ண பார்க்குறியா” என்று கேட்டான்…
“ச்சே… ச்சே… நான் எதுக்கு உங்களை செடியூஸ் பண்ணனும்… நான் எப்பவும் போல தானே இருக்கேன்” என்றாள் அப்பாவியாக,
“நடிக்காதடி…” என்றவனுக்கு அவளுடன் இதையெல்லாம் பேசும் அளவுக்கு கொஞ்சமுமே பொறுமை இல்லை…
அவள் அடுத்த பேச வந்த வார்த்தைகளை பேச முன்பே, அவள் இடையில் கை வைத்து அவளை தன்னுடன் நெருக்கிக் கொண்டவன், அவ்வார்த்தைகளை அவன் உதடுகள் மூலம் தனக்குள் உள்வாங்கிக் கொண்டிருந்தான்…
கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவள் கட்டுப்பாடுகள் தகர்த்து அவனில் அவள் முழுதாக மயங்கி விட… அவள் மேனியிலோ உணர்வுகள் தாறுமாறாகப் பரவ… அவள் கைகளும் மேலெழுந்து அவன் சிகையை நெரிக்க ஆரம்பித்தன…
முத்தமிட்டு கொண்டிருந்த அவன் இதழ்களோ இப்போது சிரிப்பில் விரிந்தன…
அவனும் இதைத்தானே எதிர்பார்த்தான்…
மூச்சுக்காற்றுக்காக அவளிடம் இருந்து விலகியவன், அவர் கழுத்து வளைவில் முகம் புதைத்து அவள் வாசத்தை ஆழ்ந்து சுவாசித்தான்…
மகிமாவோ மூச்சு வாங்க நின்றிருந்தாள்….
கழுத்தில் இருந்து தன் முகத்தை பிரித்தெடுத்தவன் அவள் இதழில் தன் அச்சாரத்தை பதிக்க… அவளும் அவன் வழங்கிய முத்தத்திற்கு பதில் முத்தம் வழங்க தொடங்கி விட… அபின்ஞானோ தன் இஷ்டத்திற்கு அவளை ஆட்டிப் படைக்க ஆரம்பித்து விட்டான்…
எப்போது அவளை மஞ்சத்திற்கு நகர்த்திச் சென்றான்… எப்போது அவளுக்கு அவனே ஆடையானான் என்றும் அவளுக்கு தெரியாது…
அந்த அறையில் கடல் அலைகளின் பேரிறைச்சலும் அவளது முனகல்களும், அவனது கர்ஜனை ஓசைகளுமே கேட்டுக் கொண்டிருந்தன…
அந்த அறையின் ஏசி குளிருக்கு மத்தியில் அவர்களது நெருக்கத்தை கேட்கவும் வேண்டுமா…
எந்தத் தடையும் இல்லை அவர்களது நெருக்கத்துக்கு…
மாலையில் அவளுடன் ஆரம்பித்த கட்டில் யுத்தத்தை இன்னும் முடித்தபாடில்லை…
அவனோ அவளது முழு சத்தையும் உரிஞ்சு விட்டிருக்க, “அபி என்ன விடுங்க… எனக்கு பசிக்குது” என்று மகிமா கெஞ்சிய பின்னரே அவளைப் பாவம் பார்த்து, ஒரு சில சில்மிஷங்களை செய்து விட்டே அவளை விட்டு விலகினான்…
போர்வையால் தன்னை சுற்றிய படி தான் அணிந்திருந்த நைட்டியை தேட, அதற்கு மேல் அபின்ஞான் படுத்திருந்தான்…
அவளுக்கோ அவன் முகத்தை பார்க்க தயக்கமாக இருந்தது…
அவன் முகத்தை பார்க்காமல் அவள் நைட்டியை எடுக்கப் பார்க்க… அவள் எடுக்க முன்பே அபின்ஞான் நைட்டியை எடுத்து விட்டான்…
“கிஸ் பண்ணிட்டு எடுத்துட்டு போ” என்றான் அவன் கையிலிருந்த நைட்டியை காட்டி…
தன் மேல் சுற்றி இருந்த போர்வை அழுத்தமாக பற்றிக் கொண்டவளுக்கு அவனை நிமிர்ந்தே பார்க்க முடியவில்லை… இனி எங்கே அவனை முத்தமிடுவது…
“இதுக்கு மேல வெட்கமா?” என்று அவன் சிரித்தபடி கேட்க,
அவளுக்கோ நிலத்தில் புதைந்து விடுவோமா என்கின்ற நிலை தான்…
அவள் சுற்றி இருந்த போர்வையுடனே குளியல் அறைக்குள் நுழைந்தாள்…
அபின்ஞானுடைய சத்தமான சிரிப்பு சத்தமே அவளை பின் தொடர்ந்து வந்தது…
வாஷ்பேஷனில் அமர்ந்தவளுக்கோ நீர் பட்டு உடலில் மெல்லிய எரிச்சல்…
அவன் அழுத்தமான பிடியில் அவள் தேகத்தில் அங்கங்கே சிவந்து கன்றிப் போயிருந்தன…
அதை மீறியும் அவளது இதழ்கள் புன்னகைத்துக் கொண்டன…
குளித்து முடித்தவளுக்கோ இன்னமும் அவள் உடலில் அவனது எச்சில் ஈரம் இருப்பது போன்ற ஒரு உணர்வு…
என்னவெல்லாம் செய்துவிட்டான்…
இம்முறையும் அவள் உடையை மறக்க வைத்து விட்டான் அவன்… உடையை கொண்டு வந்திருக்கவில்லை மகிமா…
குளியல் அறைக்குள் அவன் ஷேர்ட் ஒன்று இருக்க, அவசரத்துக்கு பாவம் இல்லை என்று அதை அணிந்து கொண்டு வெளியே வந்தாள்…
அவள் வந்ததை கண்ட அபின்ஞான் கட்டிலில் இருந்து பாய்தெழுந்தவன் அவள் அருகே நெருங்கி வர…
நெஞ்சில் கையை வைத்தபடி, “திரும்பத் திரும்பவுமா?” என்று அதிர்ந்தபடி கேட்க,
“இப்ப இல்ல… சாப்பிட்டதுக்கு பொறகு பார்க்கலாம்… சாப்பாடு ஆர்டர் பண்ணியிருக்கேன் வந்ததும் வாங்கிக்கோ” என்றவன் அவள் கன்னத்தில் தட்டி விட்டு விசில் அடித்தபடியே குளியலறைக்குள் சென்றான்…
மகிமாவும் தன் நைட்டி ஒன்றை எடுத்து அணிந்து கொண்டவள் போனுடன் அமர, யாரோ கதவை தட்டும் சத்தத்தில், “சாப்பாடு வந்துடிச்சி போல” என நினைத்தவள் சென்று கதவைத் திறந்தாள்…
