Competition writers

இருள் சூழ்ந்து கொண்டிருந்தது. மானசா தீனா வீட்டின் கேட்டை நெருங்கி அந்த கேட்டின் மீது தட்டினாள். வாட்ச்மேன் இவளை பார்த்துவிட்டு “நான் மேடம்க்கு கால் பண்றேன்..” என்றார். ஆனால் இந்த முறையும் சுலோச்சனா “அவளை உள்ளே விடாதிங்க..” என்றுதான் கடினமான குரலில் சொன்னாள். அதைக் கேட்டு வெறுப்பாகி விட்டாள் மானசா. “நான் அந்த லேடிகிட்ட உடனே பேசணும்..” என்று கோபத்தோடு சொன்னாள். வாட்ச்மேன் அதையும் போனில் சொன்னார். சுலோச்சனா ஐந்து நிமிடத்தில் இங்கே வந்துவிட்டாள். பட்டன் அழுத்தினால்

கார் நின்றது. தீனா கீழ் இறங்கினான். காம்பௌண்ட் சுவரில் சாய்ந்து நின்று இருந்த மானசாவும் கார் நின்ற சத்தத்தில் நிமிர்ந்து பார்த்தாள். தீனா இவள் அருகில் வந்தான். ‘இவனா?’ என்று யோசித்தவள் அவசரமாக முகத்தை துடைத்து கொண்டாள். இரவெல்லாம் கற்பனையின் மூலம் வந்து உறங்க விடாத ராட்சசி, உறங்கினாலும் கனவில் வந்து கொள்ளை கொண்ட ராட்சசி இப்போது நிஜத்திலேயே வந்து விட்டாளே என்று இவனுக்கு ஆச்சரியம். “இங்கே என்ன செய்றிங்க?” என்று கேட்டான். மனைவியின் இறப்புக்கு முழுமனதாக

மகனுக்கு அடியை தந்த பிறகும் சுலோச்சனாவுக்கு ஆத்திரம் அடங்கவில்லை. “நீயெல்லாம் நரகத்துக்குதான்டா போவ..” என்று திட்டினாள். “ஆனா நான் அந்த பொண்ணை லவ் பண்றேன்..” என்று இவன் அம்மாவின் கோபத்தை பொருட்படுத்தாமல் பதில் சொன்னான். இவள் சுற்றி தேடினாள். செருப்பு கையில் கிடைக்கவில்லை. உணவு கொண்டு வந்து தந்திருந்த தட்டு இருந்தது. இவள் சாப்பிட்டு இருக்கவில்லை. அந்த தட்டை எடுத்து மகனின் தலையில் அடித்தாள். உணவு அவன் தலையிலும் உடம்பிலும் கொட்டியது. சுலோச்சனாவின் கண்களில் கண்ணீர் இறங்கியது.