பரீட்சை – 5 – சுபஸ்ரீ எம். எஸ். “கோதை” என் மனம் முழுவதும் என் மன்னவன் நிறைந்திருக்க .. இன்னொருவன் வந்தென்னை சொந்தம் என்று கூறும் போது எப்படி இதயம் ஏற்றுக் கொள்ளும்… நானே உன் மன்னவன் என்று என் முன்னே நிற்பவனிடம்.. நான்கு யுகங்கள் சென்றாலும் என்னவனுக்கு தந்த உள்ளம் இன்னொருவர் கொள்வதில்லை என்று எப்படி விளங்கச் செய்வேன்.. அவனன்றி எனக்குள் ஓரணுவும் அசையாது .. இதை அறியா அந்த இதயமில்லா அரக்கனோ என்னை […]
அக்னி பரீட்சை (ராமனுக்கும்) – 5🔥🔥 Read More »
மூன்று மாதத்தில் ஶ்ரீயின் உடல் நலமும் ஓரளவு தேர்ந்து இருந்தாள். பாஸ்கரனும் அவளுக்கு துணையாக இருந்து அனைத்தையும் கவனித்து கொண்டார். மேலும் ஶ்ரீக்கு கற்ப பை வீக்கமாக உள்ளதால் அவற்றை அகற்றி மேலும் குழந்தை பெற்று கொள்ள வாய்ப்பில்லை என்று சொல்லி அனுப்பி வைத்தார்கள். அன்பரசியின் அதட்டலால் பாஸ்கரனும் ஶ்ரீயும் மூன்று மாதமாக அன்பரசியின் வீட்டிலே இருந்து கொண்டனர். சங்கீதாவிற்கும் இவர்கள் இருவரையும் பார்த்து கொள்ளுவதிலே பொழுது வேகமாக கழிந்தது. மருத்துவர் சொன்ன அறிவுரைகளை கடைபிடிப்பது தான்
3) செந்தனலாய் பொழிந்த பனிமழை Read More »
2. வாடி ராசாத்தி மதிய உணவு வரை கீழேயே இறங்கி வரவில்லை கார்த்திக். அவனுக்கு தெரியும் இன்று நிச்சயம் அவனின் திருமண பேச்சு வரும் என்று. அதனால் முடிந்தவரை அதை தள்ளி போட்டான். நந்து பிறந்ததில் இருந்தே இவர்கள் வீட்டில் ஜெயந்தி இந்த பேச்சை ஆரம்பித்து விட்டார். அவர்கள் ஊரில் இப்படி பேசுவது பெரிய விஷயம் இல்லை என்பதால் யாரும் அதை பெரிதாக பொருட்படுத்துவது இல்லை. ஆனால் ஓரளவிற்கு வளர்ந்த பின் கார்த்திக்கிற்கு தெரிந்து போயிற்று
பரீட்சை – 4 – சுபஸ்ரீ எம். எஸ். “கோதை” எங்கே போனாயோ… என்றுன்னை தேடி தேடி என் ஆவி திரியுதடி குழல் விட்டு போனதே இசை காற்று… மலர் விட்டு போனதே நறுமணம்.. திரி விட்டு போனதே தீப ஒளி … உடல் விட்டு போனதே என்னுயிர் … ############# எங்கே போனாயோ..? என்னுயிரே..!! “நான் தேஜுவை கூப்பிட்டேனா?” என்று கேட்ட ராம் சரணைப்
அக்னி பரீட்சை (ராமனுக்கும்) – 4🔥🔥 Read More »
“குடும்ப உணவக ரெஷார்ட்டின் பணியாளர்கள் அனைவரும் அன்பரசியின் வீட்டிற்கு வந்திருந்தனர். அன்பரசி மற்றும் இன்பரசன் மருத்துவமனையில் இருந்து டிஸ்சார்ஜ் செய்யப்பட்டு மூன்று வாரம் கடந்துவிட்டது. தன்னுடைய இளம்பிஞ்சு கையை சற்று முன்பும் பின்புமாக அசைத்து கொண்டிருந்தான் ஆண்பிஞ்சு. பாருங்களே…இன்பா ஐயா மாதிரி எப்படி துடுக்கா கைகால அசச்சிட்டு இருக்கான்… ரெஷார்ட்டின் பணியாளர்கள் ஒருவர் கூறி அந்த பிஞ்சிற்கு முத்தம் இட்டார். ஹான் அப்படிதான் போல…என்று இன்பரசரும் நெகிழ்ந்தார். குழந்தை தொட்டிலில்
2) செந்தனலாய் பொழிந்த பனிமழை Read More »
Episode – 03 கடிதத்தை படித்து முடித்த அபர்ணாவிற்கு சந்தோஷம் தாங்க முடியவில்லை. “ஓஹ்….யே…. அப்போ இந்த வில்லன் கிட்ட இருந்து அக்கா தப்பிச் சிட்டா. அவன் முகத்தில கரியை பூசிட்டா…. இப்போ போய் இத சொன்னா அவன் முகம் எப்படி மாறும்?, செம பல்பு அவனுக்கு.” என எண்ணி சிரித்துக் கொண்டவளுக்கு அப்போது தான், ஒரு விஷயம் மனசைக் குழப்பியது. (அட போம்மா…. அவ ஒரு வில்லன்கிட்ட இருந்து தப்பிச்சு வசமா
இடைவெளி தாண்டாதே..!! என் வசம் நானில்லை..!! Read More »
பரீட்சை – 3 – சுபஸ்ரீ எம். எஸ். “கோதை” உயிரை காணவில்லை உடல் தேடி அலைகிறதே நினைவை காணவில்லை மனம் தேடி அலைகிறதே.. மணத்தை காணவில்லை மலர் தேடி அலைகிறதே.. கரையை காணவில்லை கடல் தேடி அலைகிறதே.. கனவில் கண்ட ஒரு நிகழ்வு காட்சி ஆகிப் போனதேனோ..? நினைக்கவும் பயந்த ஒன்று நிகழ்ந்துவிட்ட நேரமிதுவோ…? ############### எங்கே போனாயடி என்னுயிரே…!! தன் பள்ளிக்குச்
அக்னி பரீட்சை ( ராமனுக்கும்) – 3 Read More »
கோயம்புத்தூரில் இருந்து நூற்று இரண்டு கிலோ மீட்டர் தொலைவில் உள்ள அழகிய செழிப்பான சுற்றுலா தளத்தில் யாவரும் அறிந்து திகைத்த பகுதி வால்பாரி. பார்ப்பவர்களின் கண்களை வருடியதோடு தேயிலை தோட்டத்தில் விநியோகிக்கும் முறையையும் கொண்ட தளம் அவை. நெழுநெழுவென இருந்த பாதைகளும் கூட வியக்க வைப்பதில் தவறில்லை. இயற்கையினிடையே வளைந்து செல்லும் நாகேந்திரன் போலவே அழகு வடிவமைப்பு கொண்ட வால்பாரி உலக அதிசயங்களில் ஒன்றாக கூட வைத்திருக்கலாம். ஆனால் ஏழாவது சொர்க்கம் என்று சொல்வதிலும்
செந்தனலாய் பொழிந்த பனிமழை Read More »
வணக்கம் நட்புக்களே இதுவரை பிரதிபலியில் மட்டும் எழுதிட்டு இருந்த நான்.. இப்ப தான் அதை விட்டு வெளிய வந்து எழுதி பார்க்கலாமேன்னு நினைச்சு இந்த தளத்தில் எழுத வந்து இருக்கேன்.. உங்க ஆதரவுவும் சப்போர்ட் கொடுத்தா நல்லா இருக்கும்.. இது தான் பிரதிபலி நான் எழுதிய முதல் கதை.. அதனால் கொஞ்சம் முன்ன பின்ன தான் இருக்கும்.. அட்ஜெஸ்ட் கரோ.. உங்கள் கருத்தை ஆவலோடு எதிர்பார்க்கும் நான்.. பாகம் 1 சென்னை நெடுஞ்சாலை நள்ளிரவு 2 மணி
வாடி ராசாத்தி – 1 அதிகாலை மூன்று மணி…. “வேலா இல்லம்” அந்த அதிகாலை வேளையில் அப்பெரிய பங்களாவில் இருந்த வேலைக்காரர்கள் அனைவரும் சுறுசுறுப்பாக வேலை பார்த்து கொண்டு இருந்தனர். வீட்டின் எஜமானி ஜெயந்தி அம்மாள் அனைவரையும் மேற்பார்வை பார்த்தபடி இருந்தார். “சீக்கிரம் துடைக்கிற வேலையை முடிங்க, ஐயர் வந்துடுவார்.” வீடு துடைப்பவர்களை விரட்டி கொண்டு இருந்தார் அவர். அவரின் குணம் யாருக்கும் பிடிக்காவிட்டாலும் அங்கு கிடைக்கும் சம்பளத்திற்காக அமைதியாக வேலையை வேகமாக செய்தனர். ஜெயந்தி அம்மாள்
