May 2025

குறிஞ்சி மலர்.. 1 மெல்லிய ஊதா நிறப் பூக்களை கொத்துக் கொத்தாகப் பூத்திருந்த, அந்தப் பெயர் தெரியாத மரத்தில் இருந்து, இரண்டு குருவிகள் சூரிய வெளிச்சத்தைப் பார்த்துக் கீச்சிட்டுக் கொண்டிருந்தன. அதே நேரம் மரங்களின் இலைகளை ஊடறுத்து தன் கதிர்களைப் பாய்ச்சிக் கொண்டிருந்த, காலைக் கதிரவனின் கதிர்கள் பட்டு, ‘ஜீவோதயம்’ எனப் பச்சைக் கல்லில் பொறிக்கப் பட்டிருந்த அந்தப் பலகை பளபளக்க, பலகையைத் தாங்கி நின்ற மதிற்சுவரை அடுத்து, பிரமாண்டமான அந்த பங்களா கன கச்சிதமாக நிமிர்ந்து […]

விஷம் – 10 யாழவனுடைய கர்ஜனையில் விக்கித்துப் போய்விட்டாள் அர்ச்சனா. சில நொடிகள் அவன் எதற்காகத் திட்டினான் என்பதே அவளுக்குப் புரியவில்லை. அவனைப் பார்த்து மருண்டு விழித்தவளுக்கு விழிகள் கலங்கியே விட்டன. அவனோ அவளை அழுத்தமான ஒரு பார்வை பார்த்துவிட்டு அங்கு இருந்தவர்களுடன் உரையாடத் தொடங்க அப்போதுதான் மீட்டிங் நடக்கும்போது அனுமதியின்றி உள்ளே நுழைந்தது அவளுக்குப் புரிந்தது. அங்கே இருந்த அனைவரின் பார்வையும் அவள் மீது ஒரு கணம் படிந்து பின் அவன் மீது திரும்பியதை உணர்ந்தவளுக்கு

விஷம் – 09 “இப்போ வரைக்கும் லவ் பண்ணத் தோணல மாம்.. இனி தோணும்னு தோணுது… அப்படி தோணிச்சுன்னா கண்டிப்பா சொல்றேன்..” என சற்று நேரத்திற்கு முன்பு யாழவன் கூறிய வார்த்தைகள்தான் அர்ச்சனாவின் காதில் மீண்டும் மீண்டும் ஒலித்துக் கொண்டே இருந்தன. இதை அவள் எப்படி எடுத்துக் கொள்வது..? விளையாட்டுக்காக பேசினானா..? இல்லை நிஜத்தைத்தான் கூறினானா..? இதோ எதுவுமே நடவாதது போல அருகில் இயல்பாக நடந்து வருகின்றானே..? அவளுக்குத்தான் தொண்டை அடைத்தது. பேச நா எழவே இல்லை.

விஷம் – 08 அவனுடைய ஒற்றைத் தொடுகையில் தடுமாறி தலை கவிழ்ந்தவளைப் பார்த்தவனுக்கோ அதீத வியப்பு. “அச்சு..?” அவளை மெல்ல அழைத்தான் அவன். “ம்ம்..?” “நீ இப்படி நிலத்தையே பாத்துட்டு இருந்தா என்னால எப்படி மருந்து போட முடியும்..?” என அவன் கேட்க, சட்டென நிமிர்ந்து அவனைப் பார்த்தவளுக்கு கூச்சமாக இருந்தது. “சாரி..” என்றவள் விழிகளை மூடி நிமிர்ந்து அமர அவளுடைய இதழ்களின் ஓரத்தில் மருந்தை தடவியவனுக்கும் அவளை தீண்டிய விரல் சிலிர்க்கத்தான் செய்தது. அதே கணம்

விஷம் – 07 சிப்பி இமைகளை மெல்ல அசைத்து தன் விழிகளைத் திறந்து பார்த்தவளுக்கு அந்த அறை புதிதாக இருந்தது. எங்கே இருக்கிறோம் என எண்ணியவாறு மெல்ல எழுந்து கொண்டவள் குனிந்து தன்னைக் கண்டதும் நடந்த அனைத்துமே நினைவிற்கு வரப் பதறிப் போனாள். தனியாக இருக்கவே நெஞ்சம் படபடத்துப் போனது. வேகமாக எழுந்து வெளியே செல்ல முயன்றவள் அந்த அறைக் கதவைத் திறக்க அதுவோ வெளிப்பக்கமாக பூட்டப்பட்டு இருப்பதைக் கண்டதும் அவள் இதயம் மீண்டும் வேகமாக துடிக்கத்