August 2024

பரீட்சை – 26 – சுபஸ்ரீ எம். எஸ். “கோதை”   தனியனாய் இருந்த எனக்கு துணையாய் வந்த சின்ன பூவடா நீ…!!   நான் கொண்ட ஆசைகளை நிறைவேற்ற இவ்வுலகில் நினைவுக்கு நெருக்கமாய் யாருமில்லை..   நீ கொண்ட கனவுகளை நனவாக்க உன்னுடனே நிழலாய் இருப்பேனடா நாளும்..   குறையாத செல்வமது நான் கற்ற கல்வியை குறைவில்லாமல் உனக்களித்து   வாழ்வில் நீ வானம் தொட்டு வளர்ந்து வையகம் வெல்வதை காண வேட்கை கொண்டேனடா..  

வஞ்சம் 4 கண்களை திறந்து பார்த்தவள், அப்படியே என்ன நடக்கிறது என்று புரியாமல் விழித்துக் கொண்டிருந்தாள் ஸ்ரீ நிஷா. ஆம் கடற்கரையில் விழுந்து இளஞ்செழியனின் கையில் ஏந்தி கொண்டு வந்தது ஸ்ரீநிஷா தான். தற்போது இருளில் மாட்டி இருப்பதும் ஸ்ரீநிஷா தான். அவளுக்கே பெரும் ஆச்சரியமாகவும் இருந்தது. எங்கு பார்த்தாலும் இருள் மயமாகவே இருந்தது. ஒரு சிறிது வெளிச்சம் கூட இல்லை. அப்போது தான் அவளது நினைவலைகள் என்ன நடந்தது என்று மீட்டிப் பார்த்தன. “ஆம் கடற்கரைக்குச்

பரீட்சை – 25 – சுபஸ்ரீ எம். எஸ். “கோதை”   மாற்றான் ஒருவன்  மார்பில் முகத்தை புதைத்து..   அணைத்து இருப்பதை  பார்த்து  அதிர்ந்து நின்றேன்..   இமைக்கவும் மறந்து.. அதிர்ச்சியில் இதழ்களை பிளந்து…   நானா இப்படி  நின்று இருக்கிறேன் என்று..   நயனங்களில் கண்ட  என்  நிழற்பட காட்சியை    நம்பவும் முடியவில்லை  இந்த  நங்கையின் நெஞ்சத்தால்..!!   என்னை போல இன்னொருத்தி இருக்கவும் கூடுமோ.. இவ்வையகத்தில் என்றே ஐயம் தோன்றியது இந்த

பரீட்சை – 24 – சுபஸ்ரீ எம். எஸ். “கோதை”   கனவில் நினைத்தது  கை கூட வில்லை என்று  கவலை கொள்ளாமல்  கிடைத்ததை ஏற்று   களித்திருக்கும்  மகளை பெற்ற நானும்  பெரும்  பாக்கியசாலி..   யாரோ மிரட்டி அவள் செய்த தவறுக்காய் யோசிக்காமல்  பூமகள் அவளை  தண்டித்து  துன்புறுத்திய  யுவன் அவனை   சந்தித்து பேசி செய்தது  பிழையென விளங்க வைத்து அருமை மகளுக்காய்  வாதாடும் முடிவோடு தேடி சென்றேன் முரடன் அவனை..   #################

வஞ்சம் – 3 கடல் அன்னையின் சுவாசம் போல் வீசும் காற்று இளஞ்செழியன் மீது மோத, அக்கணம் அக்காற்று அவனுக்கு எரிச்சலை உண்டு பண்ணியது. அவனது மனநிலையினை தானும் தத்தெடுத்துக் கொண்டது போல் மிகவும் வேகமாக அந்த மாலை பொழுதினில் வீசத் தொடங்கியது. இதே கடற்கரையில் தான் மூன்று மாதங்களுக்கு முன் தனது அன்னையுடன் சேர்ந்து மணல் வீடு கட்டி, கடல் அலைகளுடன் விளையாடி, இருவரும் சேர்ந்து பேசி மகிழ்ந்தோம். ஆனால் அன்று வீசிய காற்று அவனது

பரீட்சை – 23 – சுபஸ்ரீ எம். எஸ். “கோதை”   இடியாய் இறங்கிய  செய்தி இதயத்தை இரண்டாய்  பிளக்க   நெஞ்சை உலுக்கிய  நிகழ்வை நம்ப மனம்  மறுக்க   நிலை குலைந்து  போகாமல் நானே என்னை  மீட்டுக்கொண்டு   தந்தையவர்  துயரத்திற்கு தலை கோதி  தைரியம் சொல்லி   அத்தை பெண்  அவள் நிலையை அவசரமாய்  உணர செய்து   அந்த உறவை  தாங்க வேண்டி அப்போதே  தோள் கொடுக்க   அதீதமான வலிமை