நீ சொர்க்க நரகத்தின் கலவையா..?

சொர்க்கம் -‌ 43 அவளுடைய திகைத்த பார்வையில் அவள் புறம் திரும்பிப் படுத்தவன் என்ன என்பது போல புருவங்களை உயர்த்திக் கேட்க எதுவும் இல்லை என வேகமாக தலையசைத்தாள் அவள். அவனோ விழிகளை மூடிப் படுத்து விட இவளுக்குத்தான் நன்றியில் நெஞ்சம் விம்மிக் கொண்டே இருந்தது. நன்றிக் கடனைத் தன் தலையில் சுமந்து கொண்டே இருக்கிறோமோ என எண்ணியவள் அவன் கேட்டதைக் கொடுத்து நிம்மதியான உறக்கத்தைத் தழுவிக் கொள்ளலாம் என்ற எண்ணத்துக்கு இறுதியாக வந்து விட்டிருந்தாள். “விநாயக்..” […]

சொர்க்கம் – 42 செந்தூரியின் தந்தையை கவனித்துக் கொள்ள ஆண் உதவியாளர் ஒருவனை நியமித்திருந்தான் விநாயக். “நான் அப்பாவை பாத்துக்குறேன்.. ஆளுங்க எல்லாம் தேவையே இல்லை..” என அவள் எவ்வளவோ மறுத்தும் அதை அவன் கிஞ்சித்தும் கேட்கவில்லை. மருத்துவமனைக்கு அருகிலேயே வாடகை வீடு ஒன்றைப் பார்த்து அதில் அவளுடைய அன்னையை தங்க வைத்து ஒரே நாளில் அனைத்தையும் மாற்றி அமைத்து விட்டிருந்தான் அவன். “இப்போ எதுக்கு இந்த வீடு..?” “டெய்லி அவ்வளவு தூரம் உங்க அம்மா ஆட்டோ

சொர்க்கம் – 41 தன்னுடைய அன்னையின் அழைப்பு வந்ததிலிருந்து அதிவேகமாய் துடித்துக் கொண்டிருந்த அவளுடைய இதயம் விநாயக் உதவுகிறேன் என்றதும்தான் சீராகியது. “அப்…அப்பாக்கு அப்பாக்கு உடம்பு முடியலையாம்.. சீக்கிரமா ஒரு ஹாஸ்பிடல் கூட்டிட்டும் போகணும்.. எனக்கு என்ன பண்றதுன்னு தெரியல.. அம்மா அங்க தனியா இருக்காங்க..” என கைகளைப் பிசைந்தவாறு அவள் பதற, “அப்பாவை இப்போ ஹாஸ்பிடல் கூட்டிட்டு போயாச்சா..?” “இல்லையே அங்க யாரும் இல்ல.. நாம போய் கூட்டிட்டுப் போகலாமா ப்ளீஸ்…” எனக் கேட்டாள் அவள்.

சொர்க்கம் – 40 ஏதோ ஒரு கோபத்தில் அடக்க முடியாத ஆத்திரத்தில் அவளை ஓங்கி அறைந்து விட்டான் விநாயக். அடித்ததன் பின்னர்தான் அவனுக்குத் தான் என்ன செய்து விட்டோம் என்பதே புரிந்ததது. இத்தனை நாள் அவள் மீது கோபம் இருந்தபோது கூட ஒரு போதும் அவன் அவளைக் கை நீட்டி அடித்ததே இல்லை அல்லவா.? அவன் அடித்த வேகத்தில் தடுமாறி கீழே விழப் போனவள் அருகே இருந்த சோபாவை பிடித்து தன்னை நிலைப் படுத்திக் கொண்டவளாக தலையை

சொர்க்கம் – 39 அடுத்த நாள் காலை படப்பிடிப்போ சூரிய உதயத்துடன் ஆரம்பமாகியது. சொன்னது போலவே முதல் டேக்கிலேயே தன்னுடைய காட்சியை அழகாக நடித்து முடித்திருந்தாள் செந்தூரி. இன்று என்ன செய்து வைத்து சொதப்பப் போகிறாளோ என அச்சத்துடனே நின்றிருந்த சக்கரவர்த்தியின் வயிற்றில் அழகாக நடித்து பாலை வார்த்திருந்தாள் அவள். விநாயக்கின் முகத்திலோ மெச்சுதல் தெரிந்தது. சிறிது நேரத்தில் அடுத்தக் காட்சி முடிவடைந்ததும் சக்கரவர்த்தி பிரேக் எனக் கூறியதால் விநாயக்கோ கேரவனுக்குள் சென்றுவிட சற்று நேரத்தில் அவளை

சொர்க்கம் – 38 அவளுடைய காதில் விழுந்த வார்த்தைகளை அவளால் நம்பவே முடியவில்லை. இந்த நரகத்திலிருந்து விடுதலை கிடைக்கப் போகின்றதா..? அதுவும் ஒரே மாதத்தில்..! அவன் கூறியதெல்லாம் நிஜம் தானா..? இல்லை என்னை ஆசை வார்த்தைகள் காட்டி ஏமாற்றப் பார்க்கின்றானா..? நம்புவதா வேண்டாமா என விழிகளில் கலக்கமும் அதே கணம் உண்மையாக இருக்குமோ என மகிழ்ச்சியும் வெளிப்படும் வகையில் அவள் அவனையே பார்த்தபடி நிற்க, “என்ன இங்க இருந்து போறதுல ஹேப்பி இல்ல போல இருக்கே..?” என்றான்

சொர்க்கம் -‌ 37 தன்னுடைய கழுத்தில் நகையை அணிவிக்க வந்த விநாயக்கை விட்டு பின்னே நகர்ந்தவள் “அதெல்லாம் வேணாம்.. என்கிட்ட கொடுங்க.. நானே போட்டுக்கிறேன்..” என அவசரமாகக் கூறினாள். அது எப்படி அவள் கூறலாம்..? அவனுடைய மனமோ நான்தான் போட்டு விடுவேன் என அடம் பிடிக்க அவனே ஒரு கணம் அதிர்ந்துதான் போனான். இதெல்லாம் சரியில்லையே. “சரி ஓகே ஜுவல்ஸ்ஸ போட்டுட்டு வா.. நாளைக்கு நடிக்க வேண்டிய சீனை பிராக்டிஸ் பண்ணலாம்..” என்றதும் அவளுக்கு சிரிப்பதா அழுவதா

சொர்க்கம் – 36 கொட்டும் மழையில் தன்னுடைய காரில் மூன் ஸ்டார் ஹோட்டலுக்கு வந்து சேர்ந்திருந்தான் விநாயக். புக் செய்திருந்த அறைக்குச் சென்றவன் கதவைத் திறக்க அங்கே படுக்கையில் புன்னகை பூத்த முகத்துடன் அமர்ந்திருந்தாள் லைலா. “வெல்கம் டார்லிங்..” என எழுந்து நின்று அவனை அவள் ஆர்ப்பாட்டமாக வரவேற்க, சிறு தலையசைப்பை பதிலாகக் கொடுத்தவனுக்கு அந்தச் சூழல் ஏதோ ஒரு விதமான ஒவ்வாமையைக் கொடுத்தது. சூழல் எப்படி இருந்தால் என்ன..? வந்த வேலையை முடித்துக் கொண்டு கிளம்பி

சொர்க்கம் – 35 எவ்வளவு நேரத்திற்குத்தான் அவளும் அவனையே பார்த்துக் கொண்டிருப்பது..? அவனுடைய ரொமான்டிக் பார்வையோ அவளுக்கு ஏதோ ஒரு வித்தியாசமான விலங்கை பார்க்கும் பார்வை போல இருந்தது. அவன் இமை சிமிட்டாது அவளையே உற்று உற்றுப் பார்க்க அவளுக்கோ சிரிப்பதா அழுவதா என்றே தெரியவில்லை. இதற்கு மேல் நடிக்க முடியாது என எண்ணியவள் அவனுடைய பிடியிலிருந்து விலகி நிற்க அதன் பின்னர்தான் அவனுக்கு சுயம் வந்தது. “ஐயோ இதுக்கு மேல என்னால முடியாது… அடுத்த இடி

சொர்க்கம் – 34 விநாயக் பொறுமை இழந்து நிற்பதைக் கண்ட சக்கரவர்த்திக்கோ இவன் கோபமாக செட்டை விட்டுச் செல்லாமல் இருந்தாலே போதும் என எண்ணிக் கொண்டவர் “டென் மினிட்ஸ் பிரேக்..” என்றார். அதுவரை சுற்றி நின்று வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்த அனைவரும் தங்களுக்குள் கிசுகிசுத்தவாறு பிரிந்து செல்லத் தொடங்க அவரோ கோபமாக செந்தூரியை நெருங்கினார். அதற்கு முன் அவளுடைய கரத்தை இறுக்கப்பற்றி தன்னருகே இழுத்தான் விநாயக். “நான் பாத்துக்குறேன்..” எனக் கூறி சக்கரவர்த்தியை திட்ட விடாமல் தடுத்து