May 2025

குறிஞ்சி மலர்.. 37 கண்ணுக்கெட்டிய தூரம் வரையும் பூக்காடும், நடு நடுவே நீர்வீழ்ச்சியும் என இயற்கை எழில் கொஞ்சும் இடத்தின் நடுவில், பச்சை வண்ணப் புடவையில் கோதை நின்றிருக்க, அவளின் முன்னால் கையில் பூச்செண்டு ஏந்திக் கொண்டு ஒருவன் அவளையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். இயற்கையின் அழகில் தன்னை மறந்திருந்தவளது பார்வையைத் தன் பக்கம் திருப்ப முனைந்து கொண்டிருந்த, அந்த பூச்செண்டுகாரனின் முகம் கோதைக்கு தெளிவாகத் தெரியவில்லை. சூரிய வெளிச்சம் வந்து கொண்டிருந்த திக்கில், கோதையைப் பார்த்தபடி நின்றிருந்தவனது […]

குறிஞ்சி மலர்.. 36 கோதையின் கழுத்தில் ஜேம்ஸ் தாலி கட்டி, கிட்டத்தட்ட ஐந்து மணி நேரம் ஆகி விட்டிருந்தது. அந்த ஐந்து மணி நேரத்தையும் எப்படிக் கடந்து வந்தாள் கோதை என அவளிடம் கேட்டால் அவளது பதில் தெரியாது என்பதாகத் தான் இருக்கும். ஜேம்ஸின் தாலியை கழுத்தில் சுமந்து நின்றவளுக்கு, அவனை நேர் கொண்டு பார்க்க மட்டும் தைரியம் வரவேயில்லை. அதனால் தாய்க்கு பின்னால், அவரோடு பேச்சுக் கொடுத்துக் கொண்டு அறையிலேயே அடைந்து விட்டிருந்தாள். ஏதோ அவசர

குறிஞ்சி மலர்.. 35 “அம்மா..” என்று கொண்டு அங்கே வந்த கோதையைப் பார்த்து வியாகேசு முட்டைக் கண்ணை உருட்ட, நீலரூபி நெஞ்சை அழுத்தி பிடிக்க, ஒருத்தன் மட்டும் தன் பேபியை இரசித்துக் கொண்டு நின்றிருந்தான். இது நாள் வரையில் வெள்ளையில் கறுப்பு கரையிட்ட புடவையுடன் வலம் வந்தவள் இன்று கூரைப் பட்டில் அவன் முன்னால் நிற்கிறாள். அதுவும் அவளுக்கென அவன் ஆசையாக எடுத்துக் கொடுத்த புடவையில். அவளது சாக்லேட் நிறத்துக்கு அந்தப் புடவை எடுப்பாகத் தான் இருந்தது.

விஷம் – 18 காலையில் நேரத்திற்கே வேலைக்கு வந்த அர்ச்சனாவின் விழிகளோ ஆவலாக தேடியதென்னவோ யாழவனை மட்டும்தான். அவன் இன்னும் மருத்துவமனைக்கு வரவில்லை என்பது புரிய தன் தலையில் தானே தட்டிக் கொண்டவள், ‘ரொம்ப அலையிறோமோ..?’ என எண்ணிச் சிரித்தபடியே தன் வேலையைத் தொடங்கி விட சற்று நேரத்தில், “அர்ச்சனா சார் உன்னை வந்து மீட் பண்ணச் சொன்னாரு..” என டாக்டர் ஒருவர் வந்து கூற அவளுக்கோ இதழ்களுக்குள் புன்னகை. வந்துவிட்டான் என மனதிற்குள் எண்ணிக் குதூகலித்தவள்

சுந்தரன் நீயும்  சுந்தரி நானும் …!! – அத்தியாயம் 29 – சுபஸ்ரீ எம். எஸ். “கோதை” உள்ளே சென்று சுந்தரி அங்கிருந்த திரைச்சீலைகளை எல்லாம் மறைத்துவிட்டு உடைமாற்றிக்கொள்ள போக பிரசாதோ அங்கிருந்த கதவிடுக்கின் வழியே அவள் உடை மாற்றுவதை பார்க்கும் எண்ணத்தோடு ஒரு கண்ணை மூடி மறு கண்ணை அந்த கதவிடுக்கில் வைத்தான்.. அப்போது வேகமாக அவன் தலையை யாரோ பிடித்து அந்தக் கதவிலேயே மோதினார்கள்.. “அ…ம்..மா…!!” என்று கத்தியவன் முன் தலையில் ரத்தம் வடிந்து